بریده‌هایی از کتاب پدر پولدار، پدر بی‌پول

همین ایده رابین هودی یا گرفتن از اغنیا و بخشیدن به فقرا است که عامل بیشترین درد و محنت فقرا و طبقه متوسط بوده است.

وی بار‌ها به ما خاطر نشان می‌کرد که آدم باهوش کسی است که دیگرانی را که از او باهوش تر هستند به استخدام خود در بیاورد.

اگر نمی‌توانی قاطعانه تصمیم بگیری آن وقت هیچ وقت پول درآوردن را یاد نمی‌گیری.

پس فکر می‌کنید والدین فقیر به فرزندانشان چگونه آموزش مالی‌ای می‌توانند بدهند؟ آنها صرفاً می‌گویند" به درس خواندن ادامه بده و سخت تلاش کن".

گفت بله اما برای شرکت چه اتفاقی می‌افتد؟ به طور خاص منظورم شرکتی سهامی عام است که در بازار سهام هم به ثبت رسیده است؟ گفتم غالباً ارزش سهام آن شرکت بعد از اعلام تعدیل نیرو افزایش پیدا می‌کند. وقتی شرکتی هزینه‌های کارکنانش را چه به دلیل اتوماسیون یا به دلیل کاهش نیروی کار و تثبیت پایین می‌آورد بازار از این امر استقبال می‌کند. او گفت درست است. وقتی هم که ارزش سهام بالا برود افرادی مثل من که سهام دار هستند پولدار می‌شوند. منظور من هم از قواعد متفاوتی که گفتم همین بود. کارمندان ضرر می‌کنند اما کارفرمایان و سرمایه‌گذاران سود می‌برند.

گرفته‌اند که لبخند نمی‌زنند ابتدا خودم لبخند میزنم و به آن‌ها سلام می‌کنم بعد می‌بینم که انگار معجزه می‌شود. اطرافم پر از آدمهای لبخند به لب می‌شود. درست است که می‌گویند دنیایتان انعکاسی از خود‌تان است.

در بازار این توده‌ها هستند که دیرتر از همه خبردار می‌شوند و قربانی می‌شوند.

تولید ثروت روراست بودن فرد با خودش و همرنگ جماعت به پیش نرفتن اوست.

مثل الاغی هستند که یک گاری را می‌کشد و صاحبش هویجی را جلوی چشمش گرفته است. شاید صاحب الاغ به این ترتیب به مقصدی که می‌خواهد برسد ‌اما الاغ دارد به دنبال توهم هویج می‌رود. فردا که بیاید الاغ باید دوباره به دنبال هویج برود.

خیلی‌ها ترجیح می‌دهند محتاطانه رفتار کنند و بدین ترتیب حس‌امنیت داشته باشند. پس اشتیاق نیست که هدایتشان می‌کند بلکه ترس است.

یاد بگیر از احساساتت در هنگام فکر کردن کمک بگیری ‌اما با آنها تصمیم نگیری

ثروتمند کسی است که دارایی بخرد. فقرا صرفاً برای خودشان خرج می‌تراشند افراد متوسط هم کسانی هستند که بدهی می‌خرند و فکر می‌کنند دارایی است

من پرسیدم یعنی قیمت‌ها نباید بالا بروند؟ وی گفت در یک جامعه تحصیل کرده و فهمیده با دولتی که از عهده امور برمی‌آید نه. در واقع قیمت‌ها باید پایین هم بیاید. البته این حرف فقط در نظر درست است. قیمت‌ها به خاطر ترس و حرص حاصل از جهالت بالا می‌رود. اگر در مدارس در مورد پول به افراد آموزش می‌دادند آن وقت پول بیشتر می‌شود و قیمت‌ها پایین می‌آمد ‌اما تمرکز مدارس فقط روی این است که به افراد یاد بدهند برای پول کار کنند نه اینکه یاد بگیرند قدرت پول را تحت کنترل خودشان در بیاورند.

تمدن‌های بزرگ موقعی سقوط کردند که اختلاف میان دارا و ندار زیاد شد. آمریکا هم در همین مسیر قرار دارد و دارد تبدیل به نمونه‌ای از تکرار تاریخ می‌شود چون ما از تاریخ درس نمی‌گیریم. ما فقط اسامی و تاریخ‌های مهم را حفظ می‌کنیم و درس‌هایی که می‌شود از آن گرفت را نمی‌آموزیم.

آوردن مثال‌هایم ۵ تا دلیل دارم‌: ۱.‌ اینکه افراد را تشویق کنم تا بیشتر یاد بگیرند. ۲. ‌اینکه افراد بدانند که اگر زیر بنای کارشان محکم باشد ثروتمند شدن آسان است. ۳.‌ اینکه هر کسی می‌تواند به ثروتی عظیم دست پیدا کند. ۴.‌ اینکه نشان بدهم برای رسیدن به اهدافتان میلیون‌ها راه وجود دارد. ۵.‌ اینکه متوجه بشوید ثروتمند شدن کار شاقی نیست.

آوردن مثال‌هایم ۵ تا دلیل دارم‌: ۱.‌ اینکه افراد را تشویق کنم تا بیشتر یاد بگیرند. ۲. ‌اینکه افراد بدانند که اگر زیر بنای کارشان محکم باشد ثروتمند شدن آسان است. ۳.‌ اینکه هر کسی می‌تواند به ثروتی عظیم دست پیدا کند. ۴.‌ اینکه نشان بدهم برای رسیدن به اهدافتان میلیون‌ها راه وجود دارد. ۵.‌ اینکه متوجه بشوید ثروتمند شدن کار شاقی نیست.

تو بهتر است دیدت را عوض کنی. از اینکه من را سرزنش کنی و فکر کنی من عامل مشکلاتت هستم دست بردار. اگر فکر می‌کنی من عامل مشکلاتت هستم آنوقت باید من را عوض کنی. اگر بفهمی که دلیل مشکلاتت خودت هستی آنوقت خودت را عوض می‌کنی، چیز یاد می‌گیری و عاقل‌تر می‌شوی.

آنهایی که برنده می‌شوند ترسی از باخت ندارند ‌اما بازنده‌ها چرا. شکست بخشی از موفقیت است. آنهایی که از شکست خوردن ‌امتناع می‌کنند از موفقیت هم‌امتناع می‌کنند.

متاسفانه دلیل اصلی که افراد زیادی ثروتمند نمی‌شوند ‌این است که آنها از ضرر کردن می‌ترسند.

نیست. در دنیای واقعی خارج از دانشگاه یک چیزی هست که مهم‌تر از داشتن نمرات خوب است.‌این عامل را با عناوینی از قبیل "وجود" "بی پروایی" "دلیری" "زیرکی""شهامت" و "استعداد " می‌خوانند.