بریده‌هایی از کتاب ناقوس عزا در سوگ که می‌زند

غم با آفتاب محو می‌شه، درست مث مه.

با شوخیا، گندیدگی یواش یواش شروع می‌شه.

ترجیح می‌دم هیچ‌وقت، هیچ چی رو ندونم. اون وقت هر اتفاقی می‌خواد بیفته، می‌افته و دیگه من نیستم که حرفی زده باشم.