بریده‌هایی از کتاب در آستانه تازه شدن

پیغمبر درد بود و همدرد نداشت از کوفه بجز خاطره‌ای سرد نداشت می‌گفت خدایا که بگوید به حسین این شهر هزار کوچه یک مرد نداشت

تا پاکی و سادگی مرا پیش ببر تا کلبه بی‌ریای درویش ببر ای لهجه خیس ابرها، ای باران‌! دستان مرا بگیر و با خویش ببر

ای عشق‌! بهانه‌ای برایم بتراش‌!

گیسویت دریاست، شنیدن دارد چشمت یلداست، آرمیدن دارد

ای کاش که شاعری درین شهر غریب می‌گفت به ما که خانه دوست کجاست‌؟

گه ملحد و گه دهری و کافر باشد گه دشمن خلق و فتنه‌پرور باشد باید بچشد عذاب تنهایی را مردی که ز عصر خود فراتر باشد

سعید بیابانکی آشفته‌سریم‌، شانه دوست کجاست‌؟ دیوان پُر از ترانه دوست کجاست‌؟ ای کاش که شاعری درین شهر غریب می‌گفت به ما که خانه دوست کجاست‌؟

مصطفی حسن زاده ساکت، سنگین، گرفته، غمگین، تنها پایین بالا ، دوباره پایین بالا گاهی احساس می‌کنم همزادیم: دریا دریا دریا دریا دریا...

سید مهدی نقبایی در مدرسه از نشاطمان کم کردند از فرصت ارتباطمان کم کردند هر وقت به‌هم عشق تعارف کردیم از نمره انضباطمان کم کردند.