بریده‌هایی از کتاب تاریکی معلق روز

همیشه یک جای خالی هست که با خودِ خالی هم پُر نمی‌شه. مثلاً یک اتاق همیشه تو آسایشگاه خالیه. یا محاله اتوبوسی که به کردستان می‌ره، یکی از صندلی‌هاش خالی نباشه. تو صبحگاه هر روز یکی کم بود. جاش رو پُر می‌کردند ولی جای خالی چیزیه که همیشه هست. یکی که نیست، یکی که از دست دادنش از همه‌چیز تو دنیا برات سخت‌تره، همون، جای همون خالیه. قشنگ گشتند و همون رو انتخاب کردند و از توی چشمت کشیدند بیرون و بردنش. بردند که بردند. برای همین به هر جا نگاه می‌کنی اون جای خالی از همه‌چیز زودتر چشمت رو پُر می‌کنه.

خوب بلد بود چه وقت، روی چه موجی سوار بشود. همیشه همین بوده پسر. دنیا مالِ موج‌سوارها و بادسوارهاست.

شاید درست هنگامی که فکر می‌کنی هیچ‌چیز سرجایش نیست، این تو باشی که سرجایت نیستی و همه‌چیز درست در جای مکررش، لَخت‌وکرخت، به تکرارِ خویش نشسته است.

امروز وقتی از زندان آمدم بیرون، دیدم دلم یک تکه ابر سرگردان است. می‌خواهد ببارد اما نمی‌داند کجا. ابری که شاید هرگز وقت نکند ببارد، آن‌قدر که متراکم است از نباریدن.

کوچک‌ترین جداکنندهٔ دنیای آن‌ها می‌تواند درس خواندن در مدرسه‌ای مختلط باشد. جایی که پسرها یاد می‌گیرند زن نیمهٔ دیگرِ آن‌هاست و نه کسی که اگر علاقه‌ای به تو نداشت، به خودت حق بدهی صورتش را از روی صفحهٔ روزگار پاک کنی و باقی عمرش را بچروکانی.

برای همین است که از نظر او در یک زن فقط زنانگی مهم است نه حتی زیبایی. زنانگی که کوتاه نیاید تا آخرش همه را مسخ و همه‌جا را فتح می‌کند، حتی رده‌های بالای دنیای سیاست را. حتی مسیح‌واره‌هایی چون جان اف کندی را، وقتی مریلین مونرو ــ اسطورهٔ زنانگی ــ برایش می‌خواند: هپی برث دی مستر پرزیدنت.

تمام اتفاق‌های قشنگ دنیا به خاطر خشنودی من رخ می‌دهد، در زمان مناسب و در مکان مناسب.

تشخیصِ مرز بیماران اعصاب‌وروان با سایرین سخت است و به همین دلیل خیلنی‌ها می‌خواهند خودشان را به جای این بیماران جا بزنند و امتیاز بگیرند، ولی خیلی راحت می‌شود این تفاوت را متوجه شد: جانبازِ اعصاب‌وروان کسی است که وقتی یک نخ سیگار و یک حبه قند و یک شمش طلا جلوش بگذاری، یا سیگار را برمی‌دارد یا حبه‌قند را.

«لازم نیست از داخل یا خارج دسیسه بچیند، ما ثابت کرده‌ایم خودمان برای سیاه کردنِ روزگارِ خودمان، از هر کس‌وناکسی کارآمدتریم. حکومت تا مابه‌جانِ‌هم‌افتادگان را دارد، نیازی به تیغ‌زن و رگ زدن در حمام ندارد. ما خودمان رگ‌زن و جلادِ هم هستیم.»