بریده‌هایی از کتاب سرکار عِلّیه

حقیقت این است که ما زن‌ها نیمی از بار هستی را به‌دوش کشیده‌ایم بدون آنکه کسی خیلی متوجه آن باشد. نه می‌توانیم وقتی چین‌های گردن و مچ دست نوزادی را می‌بینیم دلمان را نگه داریم که تا بوییدنش بی‌تاب نباشد و نه درست است نسبت به رشد اجتماعی‌اش بی‌تفاوت باشیم. نه می‌توانیم وقتی کودکی را می‌بینیم که سر چهارراه‌ها به شیشه می‌کوبد تا گل بفروشد بی‌تفاوت باشیم و نه درست است که فکر کنیم اگر به درد اجتماع برسیم دیگر چیزی در زندگی‌مان مغفول نمی‌ماند.

نمی‌شود که چون زن قابلیت مادرشدن دارد و مرد ندارد، او را در خانه حبس کنیم و بگوییم تو فقط همینی و غیر از این چیزی نباید باشی!

. فریبا در محیطی آموزشی کار می‌کرد اما خودش از آموزش فراری بود. اهل مطالعه نبود و به گفتهٔ خودش مدرک لیسانس را فقط برای اسمش گرفته بود. از جدیدترین مدل‌های ظروف بلوری و برندهای لباس در بازار خبر داشت، اما از آسیب‌هایی که می‌توانست دانش‌آموزش را تهدید کند اطلاعی نداشت؛ حتی دنبالش هم نبود. از همه مهم‌تر آنکه نقش خودش در خانه را در حد یک نیروی خدماتی تعریف کرده بود. همسری و مادری‌اش در تأمین خوردوخوراک محدود بود. این‌که فرزندش ساعت‌ها تلویزیون تماشا کند مهم نبود، فقط باید مزاحم فریبا نمی‌شد. اگر رابطه‌اش با همسرش -مسعود- سرد بود هم، مهم نبود، چون مزاحم فریبا نبود. فریبا مسعود را فقط به چشم نگهبان خانه و قلک پول نگاه می‌کرد. برای همهٔ این‌ها اسمش را گذاشتم: «فریبا منزوی»

باید طوری پوشید که ظاهرت از اندیشه‌ات جلوتر نرود؛ آن‌قدر بزک‌کرده و جلوه‌گر نباشد که وقتی جایی حرف می‌زنی فکر و نگاهت پشت نمایش‌های چهره و اندامت پنهان شود و نتواند دیده شود.

انگار زن‌ها بیشتر به زنانگی ما ظلم می‌کنند تا مردها!

واقعیت این است که ما هرچقدر هم برایمان سخت باشد، وقتی در خانواده‌ای به دنیا آمده‌ایم و در بینشان بزرگ شده‌ایم نسبت به آن‌ها مسئولیم؛

آدمی که رؤیا نداشته باشد اصلاً وجود ندارد.

باید طوری پوشید که ظاهرت از اندیشه‌ات جلوتر نرود؛ آن‌قدر بزک‌کرده و جلوه‌گر نباشد که وقتی جایی حرف می‌زنی فکر و نگاهت پشت نمایش‌های چهره و اندامت پنهان شود و نتواند دیده شود

به خودم قول دادم یادم نرود که حفظ نشاط و آرامش دخترانه‌ام از هر مدرکی ارزشمندتر است.

باید طوری پوشید که ظاهرت از اندیشه‌ات جلوتر نرود؛ آن‌قدر بزک‌کرده و جلوه‌گر نباشد که وقتی جایی حرف می‌زنی فکر و نگاهت پشت نمایش‌های چهره و اندامت پنهان شود و نتواند دیده شود.