بریده‌هایی از کتاب کلاس اخلاق

شب‌ها کمی زودتر بخوابید که سحرها قبل از اذان صبح بتوانید از خواب بیدار شوید. هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ از یمن دعای شب و ورد سحری بود (۱۱) حتی علم هم در سحرها بیشتر عنایت می‌شود. اگر شما دنبال علم هستید سحرها بیدار شوید و درس بخوانید. یادم هست که طلبه بودم و شب، کتاب مطوّل را می‌خواندم و نمی‌فهمیدم. کتاب را بستم و خوابیدم. سحر، یک ساعت به اذان صبح که بیدار شدم، سریع رفتم کتاب را باز کردم. تا به متن نگاه کردم، مطلب را متوجه شدم. پس در سحر خیلی خبرها هست. هم معنویت می‌دهند. هم علم می‌دهند. هم پول می‌دهند. هم رزقتان زیاد می‌شود. هم نورانی می‌شوید. هم در دنیایتان جلو می‌روید و هم در آخرتتان.

هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ از یمن دعای شب و ورد سحری بود

کم ز خروسی مباش، مُشت پَری بیش نیست از سرِ شب تا به سحر ذکر خدا می‌کند

بعضی میگویند: «چرا ما باید نماز و قرآن را عربی بخوانیم. ما فارس هستیم.» خب این‌ها از لحاظ فکری مریض هستند. چون همین شخص تابه‌حال نشده که به دکتر بگوید: «چرا این نسخه را انگلیسی می‌نویسید. ما که فارس هستیم. پس نسخه را فارسی بنویس!» اما پای دین و خدا که وسط می‌آید می‌گوید: «چرا من نماز را باید عربی بخوانم یا چرا قرآن و دعاها به زبان عربی است.» استاد ما-آیت‌الله حاج شیخ علی‌اکبر برهان-می‌فرمودند: «شیعه‌ای در سال‌های خیلی قبل در بیمارستان شوروی بستری بود. دکتر می‌آید و می‌بیند این مریض قرآن می‌خواند. دکتر به او می‌گوید: «این قرآن عربی است و تو که نمی‌فهمی. پس چرا می‌خوانی؟» این مریض در جواب می‌گوید: «آقای دکتر! نسخه‌هایی که شما به ما می‌دهی هم ما نمی‌دانیم چیست. اما با این حال آن نسخه را می‌گیریم و می‌بریم. داروخانه آن را می‌خواند و به ما دارو می‌دهد. ما هم می‌خوریم.»