بریده‌هایی از کتاب کلاس اخلاق

«خدا رحمت کند کسی را که بفهمد از کجا آمده، و در کجاست و به کجا خواهد رفت؟

حتی بعضی از چادری‌هایمان هم گاهی بی‌حیایی می‌کنند؛ چادر را درست به سرشان نمی‌کنند؛ یا در مغازه‌ها با فروشنده‌ها بگووبخند دارند؛ از زن چادری توقع نداریم که این‌طور باشد.

«ما عزت را در نماز شب و شب‌زنده‌داری قرار دادیم اما مردم در دربار سلاطین به دنبال آن می‌گردند.»(

من هشت یا نُه ساله بودم. معلمی داشتیم به نام آقای ادیب. یادم هست که ایشان می‌گفت: «اگر پدرتان امروز به شما پول داد و دلتان بستنی خواست، بستنی نخرید؛ بروید یک خوراکی دیگر بخرید. از الآن خلاف خواستهٔ نفستان عمل کنید که بزرگ شدید بتوانید از گناه دوری کنید.»

کم ز خروسی مباش، مُشت پَری بیش نیست از سرِ شب تا به سحر ذکر خدا می‌کند

یکی از غسل‌های مستحبی که مردم عموماً خبر ندارند، غسل نشاط است. همین نشاط، یکی از نعمت‌های خداست؛ کسی‌که نشاط ندارد افسرده است؛ کسی که افسرده است نمی‌تواند کاری از پیش ببرد؛ نمی‌تواند حتی کارهای خودش را به‌درستی انجام دهد چه برسد به کارهای دیگران.

از امروز تصمیم بگیریم که پا جای پای اولیای خدا بگذاریم.

در برخی روایات هم آمده است که:‌ خدا فرمود: ‌«ای ریاکار! برای چه ریا می‌کنی؟ برای آنکه در دل مردم جا کنی؟ تو بیا خالص شو. ما برای تو بیشتر مرید جمع می‌کنیم و محبتت را در دل همهٔ مردم می‌گذاریم.»

«بهشت جای کسانی است که دستی عطاکننده دارند.»

یادم هست که طلبه بودم و شب، کتاب مطوّل را می‌خواندم و نمی‌فهمیدم. کتاب را بستم و خوابیدم. سحر، یک ساعت به اذان صبح که بیدار شدم، سریع رفتم کتاب را باز کردم. تا به متن نگاه کردم، مطلب را متوجه شدم. پس در سحر خیلی خبرها هست. هم معنویت می‌دهند. هم علم می‌دهند. هم پول می‌دهند. هم رزقتان زیاد می‌شود. هم نورانی می‌شوید. هم در دنیایتان جلو می‌روید و هم در آخرتتان.