بریده‌هایی از کتاب پسرک، موش کور، روباه و اسب

«همیشه یادت باشه که تو ارزش داری، تو مهمی، تو عزیزی، و چیزی رو به دنیا اضافه می‌کنی که هیچ‌کس دیگه‌ای از پسش برنمی‌آد.»

موش کور گفت: «من خیلی کوچیکم.» پسرک گفت: «آره، ولی با بودنت تغییر بزرگی ایجاد می‌کنی.»

پسرک پرسید: «پس شما همه‌چی رو درمورد من می‌دونین؟» اسب گفت: «آره.»

پسرک پرسید: «کِی از همیشه قوی‌تر بودی؟» «وقتی جرئت کردم ضعف‌هام رو نشون بدم.»

«گاهی تمام چیزی که می‌شنوی فقط تنفره. ولی توی این دنیا بیشتر از چیزی که بتونی تصور کنی عشق هست.»

«اینکه بقیه چطور باهات رفتار می‌کنن نباید معیار ارزش تو باشه.»

موش کور پرسید: «بهترین کشفت توی زندگی چی بوده؟» پسرک جواب داد: «اینکه من کافی‌ام، همین جوری که هستم.»

به‌نظرت عجیب نیست؟ ما فقط می‌تونیم بیرونِ خودمون رو ببینیم، ولی تقریباً همهٔ چیزهای مهم درونمون اتفاق می‌افتن.»

به نظر من طبیعت قدری شبیه زندگی است: گاهی ترسناک، اما همیشه قشنگ.

‫اسب گفت: «درخواست کمک به‌معنی تسلیم‌شدن نیست.» ‫ ‫«به‌معنی اینه که حاضر نیستی تسلیم بشی.»

«اینکه با دوستات باشی و هیچ کاری نکنی درواقع هیچ کاری نکردن نیست، مگه نه؟»

«اینکه با خودت مهربون باشی از بهترین انواع مهربونیه.»

«من یاد گرفته‌م که چطور از لحظه لذت ببرم و حضور ذهن داشته باشم.» پسرک پرسید: «چطوری؟» «یه جای آروم پیدا می‌کنم و چشمام رو می‌بندم و نفس عمیق می‌کشم.» «چه خوب. بعدش چی؟» «بعدش تمرکز می‌کنم.» «رو چی؟» موش کور گفت: «کیک.»

به‌نظرت عجیب نیست؟ ما فقط می‌تونیم بیرونِ خودمون رو ببینیم، ولی تقریباً همهٔ چیزهای مهم درونمون اتفاق می‌افتن.»

«بزرگ‌ترین توهم اینه که فکر کنیم زندگی باید بی‌نقص باشه.»

«نصیحت دیگه‌ای هم داری؟» اسب گفت: «اینکه بقیه چطور باهات رفتار می‌کنن نباید معیار ارزش تو باشه.»

«همیشه یادت باشه که تو ارزش داری، تو مهمی، تو عزیزی، و چیزی رو به دنیا اضافه می‌کنی که هیچ‌کس دیگه‌ای از پسش برنمی‌آد.»

اسب گفت: «درخواست کمک به‌معنی تسلیم‌شدن نیست.» «به‌معنی اینه که حاضر نیستی تسلیم بشی.»

پسرک پرسید: «چجوری این‌قدر هماهنگ و بی‌نقص‌ان؟» اسب گفت: «زیرِ آب یه عالمه پازدن و تلاش‌های درهم‌وبرهم در جریانه.»

«زندگی سخته. ولی مطمئن باش کسی دوستت داره.»