بریده‌هایی از کتاب رقص گردنبند

ثروت یکی از بزرگترین قدرت‌های بشر است به شرط آنکه قدر و ارزش آن را بداند.

نوجوانی غم‌انگیزترین دوران عمر ماست، چون به نیروی غریزه می‌فهمیم که هیچ یک از چیزهایی را که در رؤیا می‌بینیم به حقیقت نخواهد پیوست.

تا به حال به کسی برخورد نکرده‌ام که مرا دوست بدارد و بشناسد، کسی را نشناخته‌ام که بگذارد من دوستش داشته باشم.

دروغ مصلحتی را گاهی قبول می‌کنم. هنگامی که نمی‌خواهیم کسی را که دوست داریم آزار بدهیم.

بسیاری از زنها، دقیقآ همان‌ها که تعادل فکری دارند، دوست دارند خود را به نحو دیگری نشان دهند. خودشان نیز آن را باور می‌کنند چون در باطن مایلند کاملتر از آن باشند که هستند. زنهایی بی‌خیال و عامی، که خصوصیات خود را نمی‌دانند، چیزی هم درباره‌اش نمی‌گویند. آن چه در زندگی مهم است نتیجه عمل است.

عشق چیزی است بزرگ و مقدّس، باید طوری به آن نزدیک شد که گویی خداست. باید در سکوت و با پرستش به آن نزدیک شد.»

بار دیگر عاشق زندگی‌شدن از طریق فرزند بسیار مهمتر از عاشق‌شدن به یک مرد است.

«ما هرگز نخواهیم مرد. تا وقتی جرقه‌ای از عشق وجود دارد، نخواهیم مرد. هرچند که آن جرقه در ظاهر نفرت بنماید؛ با این حال، عشق به هر حال از قلب بیرون می‌زند، مثل دانه‌ای که از زمین یخ‌زده سر بیرون می‌کند. و ما قدرت خاموش‌کردن این جرقه را نداریم، حتّی با مرگ جسمانی. چون آن جرقه بخشی از خداوند است که در ما زندگی می‌کند.»

تنها، یا زنجیر شده به انسانی دیگر، زندگی به هر حال درگذر است و همه‌چیز با مرگ ما پایان می‌یابد.

زمستان سپری شده است و همه‌چیزِ طبیعت نو می‌شود. چرا انسان نیز نباید این‌گونه باشد؟