بریده‌هایی از کتاب وقتی نیچه گریست

احساس می‌کنی زمان، همه احتمالات ظاهری را می‌بلعد، ولی زندگی غایی انسان، پایان ندارد

گاهی می‌توان در آرامش به افراد دیگر اجازه داد که انسان را لمس کنند.

گاهی لازم است که سوءظن داشته و مراقب باشی.

گاهی لازم است که سوءظن داشته و مراقب باشی.

دشمن واقعی و راستین، ماتیلده نبود، سرنوشت، پیری، مرگ و ترس از آزادی بود! ماتیلده را مدام سرزنش می‌کردم، چون نمی‌خواستم واقعیت را ببینم. نمی‌دانم چه تعداد از مردان، با همسران خود چنین رفتاری دارند.

خدای من! به دیگران چه خواهد گفت؟ او را در چه وضعیتی رها کرده‌ام؟ نه، کافی است! این وظیفه مربوط به او می‌شود، نه من! اگر مسؤولیت افراد دیگری را بر عهده بگیرم، خود و آنها را به دام می‌اندازم.

خدای من! به دیگران چه خواهد گفت؟ او را در چه وضعیتی رها کرده‌ام؟ نه، کافی است! این وظیفه مربوط به او می‌شود، نه من! اگر مسؤولیت افراد دیگری را بر عهده بگیرم، خود و آنها را به دام می‌اندازم.

خدای من! به دیگران چه خواهد گفت؟ او را در چه وضعیتی رها کرده‌ام؟ نه، کافی است! این وظیفه مربوط به او می‌شود، نه من! اگر مسؤولیت افراد دیگری را بر عهده بگیرم، خود و آنها را به دام می‌اندازم.

خدای من! به دیگران چه خواهد گفت؟ او را در چه وضعیتی رها کرده‌ام؟ نه، کافی است! این وظیفه مربوط به او می‌شود، نه من! اگر مسؤولیت افراد دیگری را بر عهده بگیرم، خود و آنها را به دام می‌اندازم.

خدای من! به دیگران چه خواهد گفت؟ او را در چه وضعیتی رها کرده‌ام؟ نه، کافی است! این وظیفه مربوط به او می‌شود، نه من! اگر مسؤولیت افراد دیگری را بر عهده بگیرم، خود و آنها را به دام می‌اندازم.