بریده‌هایی از کتاب ابوطاها

بچه‌ها درسته شهادت آرزوی هر بچه بسیجی هست اما دعا کنید حالا حالاها باشیم و در رکاب ولایت بجنگیم شهادت بمونه ایشالله تو تلاویو زمان فتح فلسطین اونجا شهید بشیم. خیلی حال می‌ده که تو جنگ با اسرائیلی‌ها شهید بشیم، من هم مثل حاج احمد متوسلیان دوست دارم تو جنگ با اسرائیلی‌ها شهید بشم. فعلاً باید بریم پدر این تکفیری‌های بی‌پدر مادر رو در بیاریم که زورشون به چهار تا زن و بچهٔ بی‌گناه رسیده. وجود دارن بیان با شیر بچه‌های امیرالمومنین در بیفتند. هر کدوم از ماها باید حداقل صد تا تکفیری رو به درک واصل کنیم.

من باید زمان جنگ شهید می‌شدم، حیف شد سنم کم بود. تا ما به خودمون بجنبیم جنگ تموم شد. اما انشالله لطف خداوند همیشه هست و هنوز هم فرصت شهادت هست، من باید با شهادت از دنیا برم. دوست ندارم غیر از این سرنوشت دیگری برام رقم بخوره. برای من مردن تو بستر ننگه.

حرم که بودیم، مجتبی کرمی خیلی هراسان بود. گفتم مجتبی چته؟! نگرانی؟! گفت: روز تاسوعا تولد دخترمه، رفتم برای دخترم عروسک بگیرم تا برگشتم براش کادو ببرم، اما پیدا نکردم. شنیده بودم که مجتبی دختر سه ساله‌ای بنام ریحانه دارد. مجتبی روز عملیات سوم محرم شهید شد و روز تاسوعا بود که پیکر مجتبی رو برای دخترش آوردند. کادوی تولد ریحانه پیکر غرق به خون بابا بود!

مقام معظم رهبری یک جمله مهمی دارد و آن این است «که کلمه اِن تَنصُرُوا اللهَ یَنصُرکُم به این معناست که اگر فهم شما در یاری کردن دین خدا یک درصد است، باید شما ۱۰۰ درصد عمل کنید. اگر شما آن یک درصد را ۱۰۰ درصد عمل کردید، خدا هم ۹۹ درصد به شما پیروزی خواهد داد. اگر شما به آن یک درصد سهم خود عمل نکردید، چه توقعی دارید که خدا حمایت کند.

هر بار بهانه‌ای برای کمک به مردم پیدا می‌کرد. خدمت به خلق خدا رو وظیفه‌اش می‌دانست و این حدیث رو خیلی خوب عمل می‌کرد که امام صادق (ع) فرمودند: خدای متعال می‌فرماید: مردم خانواده من هستند، پس محبوب‌ترین آنان نزد من کسانی هستند که با مردم مهربان‌تر و در راه برآوردن نیازهای آنان کوشاتر باشند.

حرم که بودیم، مجتبی کرمی خیلی هراسان بود. گفتم مجتبی چته؟! نگرانی؟! گفت: روز تاسوعا تولد دخترمه، رفتم برای دخترم عروسک بگیرم تا برگشتم براش کادو ببرم، اما پیدا نکردم. شنیده بودم که مجتبی دختر سه ساله‌ای بنام ریحانه دارد. مجتبی روز عملیات سوم محرم شهید شد و روز تاسوعا بود که پیکر مجتبی رو برای دخترش آوردند. کادوی تولد ریحانه پیکر غرق به خون بابا بود!

خداوند فرموده است: که جهاد یک دریچه خاص برای اولیای خداست. متعدد در احادیث و روایات هم این مضامین را داریم. آنقدر فضیلت و نتایج مهمی دارد که امیرالمومنین (ع) در جنگ اُحد، وقتی از جنگ، با آن همه زخم برگشت، گریه کرد. با آنکه ایشان معصوم بود، اما آن چیزی که باعث خشنودی امیرالمومنین (ع) شد، مژده شهادت بود که پیامبر به ایشان دادند. لذا آخرین جمله امیرالمومنین (ع) پس از ضربه‌ای که بر فرق شان وارد شد «فزت و رب الکعبه» بود.

در روایت رسول خدا داریم که فرمودند: جایگاه نماز در دین مانند جایگاه سر در بدن است.

تا وارد حرم شدیم دست برسینه سلام دادیم: السلام علیک یا بنت امیرالمؤمنین...

گفت ایشون شهید محمد غفاری هستند و خیلی از خاطرات محمد را برای من تعریف کرد. اینکه دانشجوی پزشکی بوده و انصراف می‌ده و استخدام سپاه می‌شه و در یگان ویژه سپاه مشغول خدمت می‌شه. کتاب خاطراتش بنام پرواز در سحرگاه رو بهم معرفی کرد و توصیه کرد که حتماً مطالعه کنم.

خیلی شور و شوق داشت. سینی شربت رو با احترام جلوی عزادارها می‌برد و خدمت می‌کرد. این کار رو خیلی دوست داشت. می‌گفت می‌خوام برای نوکرای امام حسین (ع) سقایی کنم.

هر کسی برای خدا مهاجرتی انجام بدهد، از آنجایی که این مهاجرت برای خداست ولو اینکه در میدان جنگ هم شهید نشود، شهید است.

استاد، کاری کرده بود که بعضی از بچه‌ها حتی با وضو وارد سالن ورزش می‌شدند. پایان باشگاه رو هم استاد ما رو دور هم جمع می‌کرد و مباحث اخلاقی مختلفی رو مطرح می‌کرد که غالبا از کتاب نهج البلاغه بود. احکام مورد نیاز جوانان رو می‌گفت، از قرآن نکاتی که به درد زندگی می‌خوره شرح میداد، نوع بیانش هم خیلی جذاب و گیرا بود. بسیاری از بچه‌ها رو میشناسم که نماز خوندن و مسجدی شدن رو از برکت شاگردی آقا مجید دارند. من خودم با بعضی از بچه‌ها مشکل شخصی داشتم و همیشه تو حین مبارزه حسابی از خجالت بچه‌ها در می‌اومدم و ضرباتی رو به قصد کتک به بچه‌ها می‌زدم!! آقا مجید موضوع رو که فهمید خیلی با من حرف زد. شرمنده شدم. خیلی توصیه می‌کرد و می‌گفت: صبر داشته باش، گذشت داشته باش. همیشه می‌گفت: هیچ وقت ورزش رو به خاطر زور آزمایی و زورگویی و ... انجام نده. خیلی وقت‌ها میشه مشکل و دعوایی رو که قراره پیش بیاد با صحبت کردن و گذشت کردن از بین برد. اینقدر اتفاقات ناگواری در درگیرهای کوچک پیش آمده که باعث پشیمانی‌های بزرگی شده.

تو پادگان سوریه که بودیم اوقاتی که از تمرینات بر می‌گشتیم دور هم می‌نشستیم و درد دل می‌کردیم آقا مجید می‌گفت اگر من برگردم تمام هزینه رفت و برگشتم به سوریه رو کامل می‌دم. من راضی نیستم سربار این نظام باشم. من تمام افتخارم این است که سرباز کوچکی برای نظام هستم. من این خاطره رو می‌خوام هر جا که صدایم می‌رسه با تمام وجود فریاد بزنم: مدافعان حرم، نه تنها برای پول نرفتند بلکه امثال آقا مجید؛ سید میلاد و خیلی‌های دیگر حتی حاضر بودند هزینه‌های رفت وآمد خودشون رو هم از جیب بدهند.

لحظه آخر نگاه عجیبی داشت، انگار کسی بالای سرش بود! مجید خیره به اون شخص شده بود. لب‌هاش باز شد و به سختی گفت: السلام علیک یا اباعبدالله و لبخند زیبایی زد و چشمانش بی‌رمق شد و شهید شد.

فرمانده وقت دانشگاه امام حسین (ع) از ایشان پرسید که برنامه شما برای بعد از این چیست؟ سردار همدانی چند ثانیه تامل کردند و گفتند: بنده از قبل انقلاب مجاهد بودم و الان قریب چهل سال است جهاد میکنم. ولی بعد از این می‌خواهم کاری کنم که یقین دارم از این چهل سال مجاهدت بالاتر است و اجر و ثواب بیشتری دارد! می‌خواهم بروم گوشه‌ای از مملکت در یک پایگاه بسیج و مسجد، جمعی نوجوان و جوان را دور خودم جمع کنم و روی آن‌ها کار تربیتی و فرهنگی کنم و برای امام زمان سرباز تربیت کنم. یقین دارم این کار ثوابش از این چهل سال مجاهدت، ارزش بیشتری دارد.

به جرئت می‌توان گفت محوری‌ترین شهیدی که اغلب شهدای مدافع حرم ارادت و علاقه خاصی به این شهید عزیز داشتند شهید ابراهیم هادی بود. آقا مجید هم جزو همین دسته از افراد بود. به شخصیت شهید ابراهیم هادی بسیار علاقمند بود. از اینکه یک ورزشکار حرف‌های اینقدر در مسائل اخلاقی رشد کرده و حالا ستاره بی‌بدیلی برای هدایت جوان‌ها شده بسیار خوشحال بود. توصیه می‌کرد حتماً بچه‌های باشگاه کتاب سلام بر ابراهیم رو مطالعه کنند.

امام صادق (ع) درباره اثرات زیارت عاشورا می‌فرمایند: زیارت عاشورا بخوان و از آن مواظبت کن، به درستی که من چند خیر را برای خواننده آن تضمین می‌نمایم؛ اول: زیارتش قبول شود، دوم: سعی و کوشش او مشکور باشد، سوم: حاجات او هر چه باشد، از طرف خداوند بزرگ برآورده گردد و نا امید از درگاه او برنگردد؛ زیرا خداوند وعده خود را خلاف نخواهد کرد. بحارالانوار جلد ۹۸

یه جمله خیلی معروفی هم داشت و میگفت بچه‌ها دقت کنید: دین ما رو به جای اینکه درست معرفی کنند، متاسفانه درشت معرفی کردند!! برخی از جوان‌های ما رو از دین، زده کردند. برخی به اشتباه، دین مداری و دین داری رو خیلی سخت جلوه دادند.

وقتی هم که منزل مان مهمان می‌آمد درست کردن بخشی از غذا با من بود و بخش دیگری هم با مجید. وقتی هم که میهمان‌ها می‌رفتند؛ اجازه نمی‌داد ظرف‌ها را بشورم، میگفت خسته شده‌ای باشه برای فردا، صبح که از خواب بیدار می‌شدم مجید همه ظرف‌ها را تمیز شده بود!