بریده‌هایی از کتاب خواستن توانستن نیست

ر فرهنگ فردگرای امروزه فکر می‌کنیم محیط از ما جدا و متفاوت است، که یک‌جورهایی و تا حدی دست محیط به ما نمی‌رسد اما حقیقت این است که شما و محیطتان دو بخش از یک کل هستید. آنچه شما هستید و آنچه در یک موقعیت می‌توانید انجام دهید از آنچه در موقعیت دیگری هستید و می‌توانید انجام دهید کاملاً متفاوت است. روش غرب منزوی‌کردن و جداکردن از زمینه است، حالا می‌خواهد متغیرهایی در آزمایشگاه باشد یا اینکه ما انسان‌ها باشیم.

توانایی شما در سازگاری در یک محیط نسبت به محیط‌های دیگر بسیار قابل‌توجه است. انسان قابلیت سازگاری بسیار بالایی دارد. به‌عنوان‌مثال، ویکتور فرانکل از تجربهٔ خود در اردوگاه نازی‌ها می‌گوید که چطور خیلی راحت کنار نُه نفر دیگر روی یک تخت کوچک می‌خوابیده است. فرانکل در کتاب انسان در جست‌وجوی معنا می‌گوید: «بله، انسان می‌تواند خود را با هرچیزی وفق دهد، اما از ما نپرسید چگونه.» مهم نیست جهش از یک محیط به محیطی دیگر چقدر عظیم باشد-یا به گفتهٔ فرانکل، مهم نیست محیط اطراف شما چقدر وحشتناک باشد-هر انسانی می‌تواند خود را با محیط وفق دهد. به‌جای سازگار شدن با محیطی منفی، کاری که اکثریت بیشتر مردم جهان انجام می‌دهند، شما می‌توانید خود را با محیطی که خود انتخاب می‌کنید شکل دهید.

اما طراحی محیط مقوله‌ای متفاوت است و به معنای خلق شرایطی است که موفقیت را برای شما بدیهی می‌سازد. به‌عنوان‌مثال، اگر می‌خواهید روی کار تمرکز کنید، باید تمام بازدارنده‌ها را از فضای فیزیکی و یا دیجیتال کاری خود حذف کنید. اگر می‌خواهید تغذیهٔ سالم داشته باشید، تمام غذاهای ناسالم را از خانهٔ خود بیرون ببرید. اگر می‌خواهید نگرشی خلاقانه داشته باشید، به خارج از شهر بروید و یکی‌دو روز را به استراحت بپردازید. اگر می‌خواهید انگیزهٔ بیشتری داشته باشید، مسئولیت‌های بیشتری را بپذیرید و هیزم موفقیت یا شکستتان را

این حقیقت که ما به قدرت اراده نیاز داریم چند دلیل عمده دارد: - نمی‌دانیم چه می‌خواهیم، پس‌از درون به‌هم می‌ریزیم؛ - انگیزهٔ شما (چرای شما) برای رسیدن به اهدافتان به‌اندازهٔ کافی قوی نیست؛ - روی خودتان و رؤیاهایتان سرمایه‌گذاری نکرده‌اید؛ - محیطتان در خلاف جهت اهداف شماست. وقتی این چهار اصل در درون شما نهادینه شوند، کشمکش‌های درونی‌تان به‌پایان می‌رسند؛

ما در یک «جهان فیزیکی زندگی می‌کنیم با بدن‌های فیزیکی در خانه‌هایی با پدرومادر خاص در فرهنگ و موقعیت‌های جغرافیایی و دوره‌های زمانی خاص. ما مستقل از هیچ‌یک از این عناصر نیستیم، آنها هم ما را مجبور به عمل نمی‌کنند اما انتخاب‌های ما را محدود می‌کنند.»

«ما در راه رسیدن به قله‌ها می‌خوابیم.»