بریده‌هایی از کتاب سقوط بازار سهام در ۱۹۲۹

مطالعه مانند همیشه روش راحتی برای فرار از واقعیت است.

بیش از یک میلیون کارگر در ۱۹۳۴ اعتصاب کردند که بعضی از آنها خشونت‌آمیز شدند

سه نفر از معروف‌ترین معترضان او، یک کشیش کاتولیک به نام چارلز کالین از میشیگان، سناتور هوئی لانگ از لوئیزیانا و یک پزشک بازنشسته به نام فرانسیس تونسند از کالیفرنیا بودند. هر کدام، طرح‌های ساده‌ای جهت حل مسائل پیچیده‌ای که کشور با آنها مواجه بود، پیشنهاد دادند و سادگی بیش از حدشان بود که سبب جذب توده می‌شد.

WPA که هشت سال طول کشید، ارتقای روان‌شناختی و نه درآمد ثابت، برای مردان و زنانی فراهم آورد که برای سال‌ها بیکار بودند.

رزولت به خاطر صداقتش، اعتماد عموم آمریکایی‌ها را به دست آورد. او گفتگوی اولش را با این جملات تمام کرد: عنصری در تنظیم مجدد سیستم مالی وجود دارد که مهم‌تر از ارز و طلا است و آن اعتماد مردم است. اعتماد و شجاعت اساس موفقیت در انجام برنامه ماست. شما مردم باید ایمان داشته باشید؛ نباید از شایعات یا حدسیات تاثیر بگیرید. برای غلبه بر ترس متحد شوید. ما مکانیسمی برای احیای سیستم مالی‌مان فراهم آورده‌ایم؛ دیگر به شما بستگی دارد که از آن حمایت کنید و آن را کارآمد کنید. مشکل شما کمتر از مشکل من نیست. اگر با یکدیگر باشیم، شکست نمی‌خوریم.

اکثر جامعه پس‌انداز نداشتند. بیشتر پس‌اندازهای کشور در دلالی سهم طی دهه گذشته صرف شده بود.

کسانی بودند که سعی می‌کردند دیدگاه خوش‌بینانه‌شان را حفظ کنند

متاسفانه، متنوع‌سازی سهام درون یک تراست یا موسسه مالی در زمان سقوط به دلیل افت جهانی قیمت‌ها در تمام دسته‌ها به سرمایه‌گذاران کمک نکرد.

سطوح بالای گمانه‌زنی بعضی از سهم‌ها، قیمت‌ها را به‌خوبی بالاتر از آنچه شرکت‌ها واقعا می‌ارزیدند، برد. اکثر سرمایه‌گذاران، نسبت به قیمت‌های تورمی نگران نبودند، بلکه بر این باور بودند که قیمت‌ها بیانگر ارزش آینده شرکت‌ها هستند، درواقع پتانسیل شرکت بود نه واقعیت کنونی آن.