بریده‌هایی از کتاب اندیشه در بحران؛ دفتر سوم

نه‌تنها حقایق ثابتی وجود ندارد، بلکه هیچ عقیده‌ای را نیز نمی‌توان برتر از عقیده دیگر دانست

برایند اصلی فعالیت نظری و فرهنگی‌ـ اجتماعی و سیاسی رورتی دفاع از لیبرال‌ـ سرمایه‌داری و نظام ظالمانه استعمار غرب مدرن لیبرال است.

رورتی، به‌مثابه یک ایدئولوگ لیبرالیست، به دنبال آن است که در روزگار رواج آرای پست‌مدرن و ملهم از آن و به‌رغم باور داشتن به مشهورات نسبی‌انگارانه و شکاکانه پسامدرن (که هر امکانی برای فهم حقیقت و فراتر از آن، وجود حقیقت و هر امر ثابت و یقینی را انکار می‌کند) از به‌اصطلاح حقانیت (!) لیبرالیسم دفاع کند. این‌گونه است که ناگزیر می‌شود به ورطه دفاع بی‌بنیاد و غیر مستدل از لیبرالیسم گام بگذارد و در حالی که به هیچ فلسفه و حقیقتی باور ندارد و قائل نیست، اعتقاد به لیبرالیسم را مقدم و بالاتر از هر چیز قرار دهد و این البته بیانگر گرفتار شدن رورتی در ورطه یک تناقض بزرگ مبنایی است.

رورتی، به‌مثابه یک ایدئولوگ لیبرالیست، به دنبال آن است که در روزگار رواج آرای پست‌مدرن و ملهم از آن و به‌رغم باور داشتن به مشهورات نسبی‌انگارانه و شکاکانه پسامدرن (که هر امکانی برای فهم حقیقت و فراتر از آن، وجود حقیقت و هر امر ثابت و یقینی را انکار می‌کند) از به‌اصطلاح حقانیت (!) لیبرالیسم دفاع کند. این‌گونه است که ناگزیر می‌شود به ورطه دفاع بی‌بنیاد و غیر مستدل از لیبرالیسم گام بگذارد و در حالی که به هیچ فلسفه و حقیقتی باور ندارد و قائل نیست، اعتقاد به لیبرالیسم را مقدم و بالاتر از هر چیز قرار دهد و این البته بیانگر گرفتار شدن رورتی در ورطه یک تناقض بزرگ مبنایی است.

رورتی، به‌مثابه یک ایدئولوگ لیبرالیست، به دنبال آن است که در روزگار رواج آرای پست‌مدرن و ملهم از آن و به‌رغم باور داشتن به مشهورات نسبی‌انگارانه و شکاکانه پسامدرن (که هر امکانی برای فهم حقیقت و فراتر از آن، وجود حقیقت و هر امر ثابت و یقینی را انکار می‌کند) از به‌اصطلاح حقانیت (!) لیبرالیسم دفاع کند. این‌گونه است که ناگزیر می‌شود به ورطه دفاع بی‌بنیاد و غیر مستدل از لیبرالیسم گام بگذارد و در حالی که به هیچ فلسفه و حقیقتی باور ندارد و قائل نیست، اعتقاد به لیبرالیسم را مقدم و بالاتر از هر چیز قرار دهد و این البته بیانگر گرفتار شدن رورتی در ورطه یک تناقض بزرگ مبنایی است.