بریده‌هایی از کتاب خودابرازگری و جرئت مندی در زنان

خودآرام‌سازی توانایی مدیریت هیجانات در موقعیت‌های دشوار یا استرس‌زا است بدون اینکه تحت‌تأثیر آن‌ها قرار گرفته یا انکارشان کنیم.

وقتی نسبت به افکار، احساسات و عقاید خود آگاهی ندارید یا آن‌ها را با دیگران در میان نمی‌گذارید، رشد خودتان و دیگران را محدود کرده‌اید. انسان‌ها در روابط و از طریق روابط رشد می‌کنند.

ابراز قاطعانهٔ احساسات، افکار، نیازها و خواسته‌ها و ارزشمند دانستن آن‌ها به‌عنوان بخشی از خود یکی از مؤثرترین روش‌ها برای بهبود روابط، تقویت اعتمادبه‌نفس و دستیابی به زندگی مطلوب است.

«من همیشه با دیگران کنار می‌آیم و عذرخواهی می‌کنم، حتی اگر اشتباه از آن‌ها بوده باشد. از این وضعیت خسته شده‌ام. پس من چی؟ خواسته‌های من چه می‌شود؟ پس کِی به زندگی خودم برسم؟»

با استفاده از مهارت‌های جرأت‌مندی می‌توانیم خود منحصربه‌فردمان را ابراز کرده و در عین حال روابط خود را با دیگران حفظ کنیم. مفهوم اصلی جرأت‌مندی، شجاعت در بیان تفاوت‌ها است؛ به این معنا که بپذیریم دیگران ممکن است افکار، احساسات و عقاید متفاوتی داشته باشند.

ذهن‌آگاهی دربرگیرندهٔ آرام‌سازی مداوم و مشاهدهٔ حالات درونی خود، تمرکز بر افکار و احساسات، و توجه به احساسات بدنی (لمس، فشار، بوها، صداها و تصاویر) در زمان حال است. به‌عقیدهٔ جان کابات، این ذهن‌آگاهی به‌معنای «توجه‌کردن به‌طور خاص، هدفمند و بدون قضاوت در زمان حال» است.

با استفاده از تمرین ذهن‌آگاهی می‌توانید افکار، هیجانات و احساسات بدنی خود را تجربه کرده و به آن‌ها اجازه دهید به‌طور طبیعی جریان یابند،

ما از روابط اولیه‌مان آموخته‌ایم که کدام احساسات، افکار، نیازها و خواسته‌های‌مان را باید ابراز کنیم.

جرأت‌مندی به استفادهٔ مناسب از زبان بدن اشاره دارد؛ خصوصاً زمانی که کلمات برای بیان منظورمان کافی نیستند و از رفتارمان کمک می‌گیریم.

یک فرد قاطع هنگام مکالمه قادر است فضایی را برای دیدگاه طرف مقابل در نظر بگیرد؛ به این ترتیب، آگاهی خود را افزایش داده و قادر به درک دیگران و همدلی با آن‌ها است.

هنگامی که تفاوت‌هایی بین افراد وجود دارد هریک از آن‌ها تلاش می‌کنند که نشان دهند عقاید، احساسات یا افکارشان «برتر» از دیگری است، اما این به‌معنای رفتار جرأت‌مندانه نیست. یک فرد قاطع هنگام مکالمه قادر است فضایی را برای دیدگاه طرف مقابل در نظر بگیرد؛ به این ترتیب، آگاهی خود را افزایش داده و قادر به درک دیگران و همدلی با آن‌ها است.

گاهی لازم است مکالمهٔ خود را با فردی پایان دهیم، تلفن را قطع کنیم، رابطه‌ای را تمام کنیم، به پیام‌های فردی پاسخ ندهیم، وقتی فرزندمان امتحان دارد موبایلش را از او بگیریم یا جلوی در بایستیم و اجازه ندهیم فردی غریبه وارد حریم خصوصی ما شود

اگرچه رفتار جرأت‌مندانه با کسانی که ارتباط نزدیکی با آن‌ها داریم برای‌مان دشوارتر است، اما بیان قاطعانهٔ احساسات، افکار و تفاوت‌ها به افراد مهم زندگی‌مان اهمیت بیشتری دارد و می‌تواند پاداش بیشتری برای‌مان به‌دنبال داشته باشد.

چرا ابراز احساسات، افکار، نیازها و خواسته‌ها به افرادی که رابطهٔ نزدیک‌تری با آن‌ها داریم برای‌مان دشوارتر است؟

برخی افراد در فضای اینترنت به‌صورت ناشناس یا با نام مستعار نظرات منفی و بی‌ادبانه‌ای را نسبت به مطلبی بیان می‌کنند. این افراد از اینکه دیگران آن‌ها را نفرت‌انگیز یا شرور بدانند نمی‌ترسند، زیرا هیچ‌گونه رابطهٔ نزدیکی با فردی که او را هدف قرار داده‌اند ندارند.

اگرچه اینترنت فضایی عالی برای کسب اطلاعات و تبادل ایده‌ها است، در عین حال می‌تواند فرصتی برای افرادی شرور باشد که از آن به نفع اهداف غیرانسانی خود سوءاستفاده می‌کنند

ابراز مستقیم خواسته‌ها و نیازها دقیقاً همان چیزی است که برای جرأت‌مندی به آن نیاز داریم.

یکی از مهم‌ترین دلایل اجتناب افراد از هیجانات این است که نمی‌دانند آن‌ها را چطور مدیریت کنند؛ خصوصاً زمانی که هیجانات دشوار، آزارنده و طاقت‌فرسا هستند. اجتناب منجر به کاهش موقت رنج و ناراحتی می‌شود، اما مانع از ارتباط ما با تجربیات درونی خود شده و ناتوانی در رفتار جرأت‌مندانه و برقراری ارتباط مؤثر را به‌دنبال دارد

توانایی خودآرام‌سازی یک پادزهر ضروری برای همهٔ افراد است.

زیست‌شناس و پژوهشگر استرس، حیوانات در مدیریت استرس بهتر از انسان‌ها عمل می‌کنند. حیوانات تنها به مدت چند دقیقه وارد حالت بقاء موقتی می‌شوند و با منبع تهدید (شکارچی، حیوانات وحشی و غیره) وارد مبارزه شده یا فرار می‌کنند؛ به‌طوری که اگر زنده بمانند بدن‌شان سریعاً به حالت تعادل باز می‌گردد و واکنش جنگ یا گریز در آن‌ها خاموش می‌شود. اگرچه ما انسان‌ها نیز گاهی در مواجهه با تهدیدهای بیرونی مانند تصادفات، بلایای طبیعی و جنگ برای زنده‌ماندن باید واکنش نشان دهیم، اما بخش عمده‌ای از تهدیدهایی که با آن‌ها مواجه می‌شویم ماهیت روانشناختی دارند و از درون خودمان _ یعنی افکارمان_ ناشی می‌شوند.