بریده‌هایی از کتاب خودابرازگری و جرئت مندی در زنان

وقتی خود را ارزشمند و محبوب می‌دانید، برای تجربیات تازه بیشتر احساس اعتمادبه‌نفس می‌کنید.

وقتی خود را ارزشمند و محبوب می‌دانید، برای تجربیات تازه بیشتر احساس اعتمادبه‌نفس می‌کنید. در واقع، هیچ احساسی مانند این نیست که بعد از یک روز سخت کاری به خانه بیایید و با آغوش باز از شما استقبال کنند یا پیش از شروع یک هفتهٔ مهم کاری این جملات را بشنوید: «تو از پس این کار بر میای، من به تو ایمان دارم»

در صورتی که در دوران کودکی توسط والدین خود مورد «عشق و محبت» قرار گرفته باشیم، احتمالاً دربارهٔ احساس عشق و محبت به همسر شناخت کافی داریم

اگر مراقبان ما در دوران کودکی (معمولاً مادر) پاسخگو و حساس باشند، احتمالاً خودمان را دوست‌داشتنی و ارزشمند و اطرافیان را قابل‌اعتماد در نظر می‌گیریم، بنابراین، در روابط آیندهٔ خود به احتمال بیشتری احساس ارزشمندی و امنیت می‌کنیم. درحالی‌که، اگر رفتار مراقبان پیش‌بینی‌ناپذیر باشد و به نیازهای ما پاسخ ندهند با احساس ترس و نگرانی و عدم‌اعتماد به دیگران بزرگ می‌شویم. چنانچه هیجانات و نیازهای‌مان در روابط اولیه نادیده گرفته‌شوند، یک حفاظ نامرئی برای محافظت از هیجانات و نیازهای خود شکل می‌دهیم؛ در نتیجه، می‌آموزیم با اجتناب از احساسات و نیازهای خود یا انکار آن‌ها به بقای خود کمک کنیم.

انسان‌ها یک نیاز روان‌شناختی درونی برای تشکیل پیوند عاطفی با مراقبان خود دارند و داشتن این پیوند برای رشد سالم ضروری است

درنظرگرفتن فضایی برای دیدگاه طرف مقابل که عقیده‌ای مخالف عقیدهٔ ما دارد به‌معنای پذیرش عقیدهٔ او یا «تسلیم‌شدن» در مقابل آن نیست، بلکه به‌معنای پذیرش این امر است که دیگران می‌توانند احساسات، افکار، نیازها و خواسته‌های متفاوتی داشته باشند.

باید بدانید که هرچه از نظر عاطفی به فردی نزدیک‌تر باشیم، رفتار جرأت‌مندانه با آن فرد برای‌مان دشوارتر است.

وقتی نسبت به افکار، احساسات و عقاید خود آگاهی ندارید یا آن‌ها را با دیگران در میان نمی‌گذارید، رشد خودتان و دیگران را محدود کرده‌اید. انسان‌ها در روابط و از طریق روابط رشد می‌کنند.

یک گام مهم در کسب مهارت‌های جرأت‌مندی این است که از آنچه در درون‌تان (در ذهن، بدن و قلب‌تان) می‌گذرد، آگاه باشید. خودآگاهی اساس ارتباط جرأت‌مندانه و ارتباط مؤثر است

«من همیشه با دیگران کنار می‌آیم و عذرخواهی می‌کنم، حتی اگر اشتباه از آن‌ها بوده باشد. از این وضعیت خسته شده‌ام. پس من چی؟ خواسته‌های من چه می‌شود؟ پس کِی به زندگی خودم برسم؟»