«آشفتگی انسانها از اتفاقات نیست، بلکه از نظرشان دربارهٔ آن اتفاقات برمیآید.»
شایان
«خدایا، آرامشی به من ارزانی کن تا چیزهایی را که نمیتوانم تغییر دهم بپذیرم، شهامتی ده تا آنچه را میتوانم تغییر دهم و خردی که تفاوت این دو را بدانم.»
maryam
فلسفهٔ آزادیِ درونی و سرپیچیِ بیرونیِ آنها در قرن اول پیش از میلاد در روم انتشار یافت. سیاستمدارانِ برجستهٔ رومی این فلسفه را گرفتند و آنرا بهعنوان فلسفهٔ مقاومتِ جمهوریخواهان در برابر امپراتوری ستمگر، در جنبشی معروف به «اپوزیسیون رواقی»، استفاده کردند. مانند شوالیههای جِدای که در برابر امپراتوری کهکشانی مقاومت میکردند، اپوزیسیون رواقی دائماً در حال جنگیدن با حکومت امپراتوری و بهزندانافتادن، تبعید یا اعدام بودند.
رضا عابدیان
گفتهای از فیلسوف رواقی، اپیکتتوس، قرار گرفته است: «آشفتگی انسانها از اتفاقات نیست، بلکه از نظرشان دربارهٔ آن اتفاقات برمیآید.»
کاربر ۱۳۷۷۳۲۱
اگر دانشمندان و سیاستگذاران بخواهند اثبات کنند به الگوی خاصی از زندگیِ خوب «رسیدهاند» و بنابراین به بحث یا رضایت مردمی نیازی نیست، سیاست جدید بهزیستی میتواند بهراحتی غیرلیبرال و قهرآمیز شود. درحقیقت این خطر وجود دارد: جهشی شتابزده از بودنِ شواهد تجربی به بایدِ اخلاقی و سیاسی و در پی آن، رسیدن به تعصبی سرسختانه و غیرلیبرال دربارهٔ اینکه مردم چگونه باید فکر و احساس و زندگی کنند.
رضا عابدیان
روانشناسان معاصر، مانند دنیل کانِمَن، معتقدند ما مغزی «دوپردازنده» داریم؛ یکی سیستم فکریای که بیشتر خودکار و براساس عادت است و دیگری سیستم فکریای که توانایی تفکر خودآگاه و معقولِ بیشتری دارد. این سیستم خودآگاه و متفکر، در مقایسه با سیستم خودکار، کندتر و از نظر انرژی پرمصرفتر است؛ برای همین، خیلی کمتر از آن استفاده میکنیم.
رضا عابدیان
هیچ فایدهای ندارد که خودمان را بهخاطر مشکلات دیگران بدبخت کنیم؛ درعینحال هم نمیتوانیم رفتار دیگران را بهعنوان بهانهای ضد چیزی که مسئولیتمان است به کار ببریم: افکار و رفتار و انتخابهای زندگیمان.
امیرحسین