بریده‌هایی از کتاب مادام کاملیا

ما یا پیش از تولد، خطاهای بیشماری مرتکب شده‌ایم و یا پس از مرگ، به خوشبختی بزرگی خواهیم رسید که خداوند در زندگانی این جهان، این همه زجر و دردهایی که دلیل آن است بر ما روا می‌دارد.

از مشاهده خوشی و سعادت دیگران، این آرزو در من تولید شده بود که کاش از چنگال این بیماری نجات می‌یافتم.»

چنین نیست که در مدخل زندگانی دو راه در برابر ما مجسم شود که یکی راه خیر و دیگری راه شر باشد و به آن‌هایی که به سر این دو راهی رسیده‌اند، بگویند: یکی از این دو راه را انتخاب کنید،

اگر دنیا سراسر خوبی و نیکویی نیست، لیکن باید سعی نمود بهتر از اینکه هست بشود.

این نکته نیز مسلم است که گاهی وقایعی که در یک لحظه صورت می‌پذیرد تأثیر آن‌ها بیشتر از حوادثی است که حتی یک سال به طول می‌انجامد.

زنان نسبت به کسانی که دوستشان نمی‌دارند، رفتاری بس ظالمانه و جابرانه دارند!

مغز تنگ است، اما عقل و خرد را در خود نگاه می‌دارد؛ چشم نقطه‌ای بیش نیست، لیکن فرسنگ‌ها راه را در خود جای می‌دهد.

ما یا پیش از تولد، خطاهای بیشماری مرتکب شده‌ایم و یا پس از مرگ، به خوشبختی بزرگی خواهیم رسید که خداوند در زندگانی این جهان، این همه زجر و دردهایی که دلیل آن است بر ما روا می‌دارد.

این زن که اکنون روح و جسم خود را تسلیم من نموده همان کسی است که روزگاری آرزوی بوسیدن او را داشتم، دود از سرم برمی‌خاست و هنگامی که می‌دیدم با تمام این احوال اظهار عدم رضایت می‌کنم، از نامحدود بودن آرزوی بشر به شگفتی درآمده و بدین نکته پی می‌بردم که انسان به هر چه، یقینآ متوسل خواهد شد که به مرتبه بالاتری نائل گردد.

همه یک خواهش بیشتر از من ندارند و می‌خواهند عشق مرا با پول بخرند، به جان آمده‌ام، اگر آن زنان نادانی که خیال دارند پیشه ما را پیش گیرند، بدانند ما به چه وضعی گرفتار هستیم یقینآ کلفتی و خدمتکاری را براین کار ترجیح خواهند داد. اما مگر حرص و آز و آرزوی داشتن پیراهن‌های گوناگون، کالسکه و جواهر آن‌ها را آرام می‌گذارد!