بریده‌هایی از کتاب گنجینه‌ی آثار ادگار آلن پو

«بدون شک هر نظریهٔ عمومی و مورد پذیرش، چیزی جز یک کم عقلی و ساده لوحی عامه پسند نیست

یک ریاضیدان تنها با استدلالهای از پیش تعیین شده‌ای رو به رو است که برای هرکسی قابل حدس زدن هستند. یک ریاضیدان با فرمول‌های اثبات شده و قابل حل روبه رو است، در حالی که یک شاعر با وجود فکر بازی که دارد، می‌تواند اندیشهٔ خلاقی داشته باشد.

عادت داشت مسایلی را که از درکشان عاجز بود، موضوعاتی عجیب و خارق‌العاده قلمداد کند و این عادت موجب شده بود همواره در میان عجایب به سر ببرد، زیرا زندگی همیشه او را در موقعیت‌هایی خارج از حیطهٔ درک و فهمش قرار می‌داد.

مردن از فرط خنده باید با شکوه‌ترین نوع مرگ باشد