بریده‌هایی از کتاب یادداشت‌هایی برای سیاره‌ی پراسترس

۵. نگران این نباشید که کسی از شما خوشش نمی‌آید. قرار نیست همگی از شما خوششان بیاید. بهتر است به این خاطر که خودتان هستید از شما متنفر شوند تا اینکه کس دیگری باشید و شما را بپسندند. زندگی نمایش نیست. شما نیازی به تمرینِ پیش از اجرا ندارید. فقط خودتان باشید.

سطح اضطراب خود را به میزان شارژ باتری موبایل خود وابسته نکنید.

بگذارید دیگران نظرشان را بدهند و بروند. به خودتان اجازه دهید تا همانی که بودید باشید.

همین حرف نزدن در مورد مشکلات خودش یک مشکل است.

" علاوه بر این، شیوه تمرکز مجلات مد بر لباس‌هایی که به شکلی غیرقابل دسترس گران هستند، با القای احساس فقیر بودن به افراد، تنها احساس بدبختی را در آنها تشدید می‌کنند. چمبرز اضافه می‌کند: "در این حرفه ما دائماً در تلاشیم تا افراد را به خرید آنچه که نیازی به آن ندارند ترغیب کنیم. ما واقعاً به کیف و کفش و لباس بیشتری "نیاز" نداریم. تنها افراد را فریب می‌دهیم یا آنها را متقاعد می‌کنیم تا به خرید کردنشان ادامه دهند."

اگر در فضای اینترنت از کسی متنفر هستید، فعالیت‌های او را دنبال نکنید. از زمانِ آغاز سال جدید (۲۰۱۸) با خودم چنین عهدی بستم و تا اینجا که همه چیز به خوبی پیش می‌رود. متنفر بودن و درعین‌حال دنبال کردنِ افراد در شبکه‌های اجتماعی خشم شما را نه متمرکز بلکه تهییج و تحریک می‌کند. این کار به شکل عجیبی حتی تعصبِ شما را در عدم شنیدن عقیده مخالف تقویت می‌کند و باعث می‌شود احساس کنید که سایر عقاید، عقایدی تند و متعصبانه هستند. دنبال چیزهایی که شما را ناراحت می‌کنند نباشید. ارزش خود را با دیگران مقایسه نکنید. هرگز در پیِ این نباشید که خودتان را در "مقایسه" با کسی تعریف کنید. خودتان را با آنچه هستید تعریف و طبق همان تعریف افراد و عقاید را دنبال کنید.

تغییر نه با تمرکز بر نقطه‌ای که قصد فرار از آن را داری بلکه با تمرکز بر نقطه‌ای که خواهانِ رسیدن به آن هستی رخ می‌دهد. از بین بردن منفی‌ها کافی نیست؛ تعداد مثبت‌ها را افزایش دهید. امیدی که همین حالا هم کنار شماست را پیدا و به رشدِ آن کمک کنید.

آنگاه که خشم در اینترنت، همچون توری در انتظارِ طعمه، در اعماقِ آب شناور می‌شود، زمانش رسیده که اتصال را قطع کنی و کتابی بخوانی.

"یک مشت انسان که در یک مشت شرکت مرتبط با تکنولوژی کار می‌کنند، از طریق انتخاب‌هایشان به طرز فکر میلیاردها نفر جهت می‌دهند ... معضلی مهم‌تر از این سراغ ندارم... این معضل در حالِ تغییرِ دموکراسیِ ما و تواناییِ ما برای برقراریِ مکالمات و روابطی است که مایلیم با یکدیگر داشته باشیم." تریستان هریس، کارمند سابق گوگل

هدف این کتاب این نیست که بگوید همه چیز به نابودی رسیده و همه ما بدبخت شده‌ایم چرا که برای رسیدن به چنین هدفی توییتر وجود دارد!

اگر دنیای مدرن باعث می‌شود احساس بدی داشته باشیم دیگر اهمیتی ندارد که چه مزایایی داریم، چراکه احساس بد داشتن فاجعه است و احساس بد داشتن وقتی دلیلی برای احساس بد داشتن وجود ندارد، بیشتر از آن فاجعه است.

آنگاه که خشم در اینترنت، همچون توری در انتظارِ طعمه، در اعماقِ آب شناور می‌شود، زمانش رسیده که اتصال را قطع کنی و کتابی بخوانی.

"وقتی احساس می‌کنیم که همه چیز می‌خواهیم احتمالاً دلیلش این است که به شکل خطرناکی در مرز هیچ چیز نخواستن قرار گرفته‌ایم."

نگرانی‌های روان‌شناختی دیگری نیز وجود دارند. مثل همین نمایش دادن‌های پی در پی خودمان در شبکه‌های اجتماعی؛ مثل سیب زمینی‌هایی که طوری بسته بنده بندی می‌شوند تا نشان دهند چیپس هستند. مثلِ دیدنِ مکررِ دیگران با بهترین ظاهرِ ممکن و در حال انجام بهترین خوشگذرانی‌هایی که ما از آن به دوریم.

به خاطر داشته باشید احساسِ وقتِ کافی نداشتن لزوماً به معنای نداشتنِ وقت کافی نیست. احساسِ زشت بودن لزوماً به معنای زشت بودنِ شما نیست. احساس اضطراب لزوماً به این معنا نیست که باید اضطراب داشته باشید. احساسِ موفق نبودن لزوماً به معنای موفق نبودنِ شما نیست. احساس نقص لزوماً به معنای کامل نبودنِ شما نیست.

۶. اگر در فضای اینترنت از کسی متنفر هستید، فعالیت‌های او را دنبال نکنید. از زمانِ آغاز سال جدید (۲۰۱۸) با خودم چنین عهدی بستم و تا اینجا که همه چیز به خوبی پیش می‌رود. متنفر بودن و درعین‌حال دنبال کردنِ افراد در شبکه‌های اجتماعی خشم شما را نه متمرکز بلکه تهییج و تحریک می‌کند. این کار به شکل عجیبی حتی تعصبِ شما را در عدم شنیدن عقیده مخالف تقویت می‌کند و باعث می‌شود احساس کنید که سایر عقاید، عقایدی تند و متعصبانه هستند. دنبال چیزهایی که شما را ناراحت می‌کنند نباشید. ارزش خود را با دیگران مقایسه نکنید. هرگز در پیِ این نباشید که خودتان را در "مقایسه" با کسی تعریف کنید. خودتان را با آنچه هستید تعریف و طبق همان تعریف افراد و عقاید را دنبال کنید.

آن خورشیدِ نارنجی رنگِ در حال غروبی باشید که بر آفتابِ زرد رنگِ صبحگاهی برتری دارد.

به صداهای آرامش‌بخش گوش کنید. صداهایی که به اندازه موسیقی تهییج‌کننده نیستند. صداهایی همچون صدای موج دریا. صدای نفس کشیدن خودتان. صدای نسیمی که از میان برگ درختان زوزه می‌کشد. صدای خرناسِ لطیف یک گربه و از همه بهتر، به صدای باران.

هرچه بیشتر بخوانی، بیشتر راه خودت را از میان یورش سختی‌ها پیدا می‌کنی.

شما فقط یک مصرف کننده نیستید به هیچ‌کس و هیچ‌چیز اجازه ندهید به شما احساس ناکافی بودن را القا کند. فکر نکنید برای اینکه شما را بپذیرند باید به موفقیت‌های بیشتری برسید. از آنچه که هستید خرسند باشید؛ فارغ از هر به‌روزرسانی‌ای. رویابافی برای رسیدن به اهداف خیالی را تمام کنید. آنچه را که بازار شما را از پذیرش آن منع می‌کند بپذیرید. شما هیچ مشکلی ندارید. شما هیچ فقدانی ندارید.