بریده‌هایی از کتاب پنج صبح

باید مثل صیاد در کمین عملی از همسرمون باشیم تا ازش تعریف و تشکر کنیم. نیاز نیست دنبال کار خیلی خاص و بزرگی باشیم؛ هر کاری هر چند کوچیک هم می‌تونه بهونه‌ای برای تعریف و تشکر باشه. سعی کنیم تو تعریفی که می‌کنیم، به همسرمون القا کنیم که کار مهم و مفیدی انجام داده.

وقتی زمانِ با هم بودن شما کمه، پس باید از هر فرصتی برای به هم نزدیک شدن استفاده کنید. بهترین زمان، وقت غذا خوردنه. سعی کنید حداقل یک وعدهٔ غذایی رو با همسرتون بخورید، حتی اگه باید از خوابتون بگذرید یا کمی گرسنه بمونید تا با همسرتون غذا بخورید.

هر چیزی که در ذهنتون هست و گفتنش باعث گرم‌تر شدن تنور زندگیتون می‌شه رو خیلی ساده و روشن به همسرتون بگید. منتظر نباشید که از رفتار و کاراتون بفهمه.

گرم، صمیمی و با صدای بلند و مهربان، سلام و احوال‌پرسی کنید.

وقتی حتی یک درصد از مسئولیت زندگی را به عهدهٔ عوامل خارجی بیاندازیم، دیگر جانانه برای رشد زندگی تلاش نمی‌کنیم.

زندگی هر کدام از ما فرزندمان است که باید مواظبش باشیم و رشدش دهیم. باید مانند مادران، عاشق و مسئول زندگی خودمان باشیم.

مرور خاطرات خوش گذشته و ابراز محبت در قالب کارهای کوچک و مداومت در آن‌ها، باعث شد که رابطه‌مان رو به گرمی بگذارد.

به کوچیکی کار نگاه نکنید، مداومت، مداومت و مداومت باعث عظیم شدن اثرات این کارهای کوچیک می‌شه.