بریده‌هایی از کتاب مینیمالیسم دیجیتال

"سرمایه‌گذاران رسانه‌های اجتماعی باید از تظاهر به این موضوع دست بردارند که خدایانی دوست‌داشتنی‌اند و جهان را بهتر می‌کنند. آن‌ها باید اعتراف کنند که فقط تنباکوکارانی هستند که تی‌شرت می‌پوشند و محصولات اعتیادآورشان را به کودکان می‌فروشند. بیایید روراست باشیم، چک‌کردن لایک‌ها نوعی اعتیاد جدید است."

مینیمالیسم دیجیتال این شیوه نگرشی دربارهٔ نحوهٔ استفاده از تکنولوژی است. بر این اساس، زمانی‌که آنلاین هستید، فقط روی تعداد کمی از فعالیت‌های بهینه و با دقت انتخاب‌شده تمرکز می‌کنید. این فعالیت‌ها فقط به موضوعاتی می‌پردازد که به نظر شما ارزشمند است و به این ترتیب، به‌راحتی از سایر فعالیت‌ها چشم‌پوشی می‌کنید.

انسانیت ما تحت‌تأثیر این ابزارها تغییر مسیر داده است

"بزرگ‌ترین عامل جهت‌دهی زندگی امروز ما چیست؟" تجربهٔ او دربارهٔ بازی اجباری در طول آن پرواز شش‌ساعته، به‌طور ناگهانی، پاسخ را برایش مشخص کرد: صفحه‌نمایش گوشی ما.

"من برای خوابیدن و انجام‌دادن بعضی کارهایم در طول این پرواز برنامه‌ای برای خودم داشتم؛ اما زمانی‌که هواپیما در حال برخاستن از باند بود، با گوشی‌ام، مشغول بازی فکری ساده‌ای به نام ۲۰۴۸ شدم. وقتی‌که شش ساعت بعد فرود آمدیم، من هنوز هم در حال بازی بودم!"

ارتباطات تصادفی بین شما و شخصی دیگر چگونه بر نحوهٔ احساس هریک از طرفین دربارهٔ دیگری تأثیر خواهد گذاشت. او برای من توضیح داد: "اگر متوجه شوید روز تولد شما با روز تولد کسی که کاری بسیار وحشتناک انجام داده، یکی است، حتی بیشتر از زمانی‌که این اطلاعات را نداشتید از او متنفر خواهید شد.

"فیلیپ موریس فقط ریه‌های شما را می‌خواست؛ اما اپ‌استور روح شما را می‌خواهد!"

هریس در اوایل این مصاحبه و همان‌طور که تلفن هوشمندش را بالا گرفته بود، گفت: "اینْ دستگاهِ قمار است."

"سرمایه‌گذاران رسانه‌های اجتماعی باید از تظاهر به این موضوع دست بردارند که خدایانی دوست‌داشتنی‌اند و جهان را بهتر می‌کنند. آن‌ها باید اعتراف کنند که فقط تنباکوکارانی هستند که تی‌شرت می‌پوشند و محصولات اعتیادآورشان را به کودکان می‌فروشند. بیایید روراست باشیم، چک‌کردن لایک‌ها نوعی اعتیاد جدید است."

دلیل تسلیم‌شدن مردم در برابر این صفحه‌نمایش‌ها تنبلی آن‌ها نیست؛ نه! دلیل این امر میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری‌ای است که برای اجتناب‌ناپذیرکردن این تسلیم صرف شده است.

در حقیقت، صحبت دربارهٔ مزایا نیست، بلکه دربارهٔ استقلال است.

رسانه‌های اجتماعی اولیه بازخوردهای بسیار کمی داشتند و عملکرد آن‌ها فقط منحصر به ارسال و پیداکردن اطلاعات بود.

هریس در اوایل این مصاحبه و همان‌طور که تلفن هوشمندش را بالا گرفته بود، گفت: "اینْ دستگاهِ قمار است."

اسکات زندگی مملو از ارتباطات مدرن را به این صورت توصیف می‌کند: "لحظاتی که تنها و بدون گوشی هوشمند باشید، به‌شکل عجیبی احساس کسالت و یکنواختی می‌کنید."

در طرز فکر ماکسیمالیستی، هرگونه پتانسیلِ مفیدبودن برای یک فناوری، در صورتی که توجه شما را به خودش جلب کند، برای استفاده از آن کافی است. طبق این نظریه، حتی اگر در چیزی کمترین ارزش یا جذابیتی وجود داشته باشد، نباید از آن چشم‌پوشی کرد.

مینیمالیسم دیجیتال این شیوه نگرشی دربارهٔ نحوهٔ استفاده از تکنولوژی است. بر این اساس، زمانی‌که آنلاین هستید، فقط روی تعداد کمی از فعالیت‌های بهینه و با دقت انتخاب‌شده تمرکز می‌کنید. این فعالیت‌ها فقط به موضوعاتی می‌پردازد که به نظر شما ارزشمند است و به این ترتیب، به‌راحتی از سایر فعالیت‌ها چشم‌پوشی می‌کنید. مینیمالیست‌های دیجیتالی که این نگرش را دنبال می‌کنند دائماً در حال تجزیه‌وتحلیل هزینه_فایده هستند. اگر تکنولوژی جدید، با انتظاراتشان یکی نباشد یا مزایای کمی را عرضه کند، آن را نادیده می‌گیرند؛

اولویت‌دادن به خشم و رفتارهای توأم با خشونتِ آنلاین، تا حدودی، ویژگی اجتناب‌ناپذیر این رسانه‌هاست: در این بازار علنی‌ای که برای جلب‌توجه ایجاد شده، احساسات نادرست، نسبت‌به افکار مثبت و سازنده، نگاه‌های بیشتری را به خود جذب می‌کند.

"اعتیاد شرایطی است که در آن فرد از ماده‌ای استفاده می‌کند یا رفتاری انجام می‌دهد که با وجود عواقب زیان‌آورش، پاداش‌های آن انگیزه‌ای قانع‌کننده برای ادامهٔ این رفتار به‌صورت مداوم فراهم می‌کند."

پرسیدم: "چرا باید از فیس‌بوک استفاده کنم؟" آن‌ها پاسخ می‌دادند: "نمی‌توانیم پاسخ دقیقی به تو بدهیم، اما اگر چیز مفیدی در آن وجود داشته باشد و تو آن را از دست بدهی، چه؟" این استدلال برای مینیمالیست‌های دیجیتال بی‌معناست؛ زیرا به عقیدهٔ آن‌ها، بهترین نوع زندگیِ دیجیتال از طریق بررسی دقیق ابزارها و با ارائهٔ مزایای گسترده و آشکارِ آن‌ها شکل می‌گیرد. فعالیت‌های کم‌ارزش وقت و توجه متمرکز آنان را از بین می‌برد و در نهایت بیش از آنکه مفید باشد، ضرر می‌رساند. مینیمالیست‌های دیجیتال هم مایل‌اند خیلی محتاطانه با آن‌ها برخورد کنند. به عبارت دیگر، ازدست‌دادن چیزهای کوچک برای مینیمالیست‌ها مهم نیست؛ آنچه آن‌ها را بیشتر نگران می‌کند، دست‌کم‌گرفتن چیزهای مهمی است که می‌دانند قطعاً موجب خلق زندگی بهتر می‌شود.

مینیمالیسم دیجیتال این شیوه نگرشی دربارهٔ نحوهٔ استفاده از تکنولوژی است. بر این اساس، زمانی‌که آنلاین هستید، فقط روی تعداد کمی از فعالیت‌های بهینه و با دقت انتخاب‌شده تمرکز می‌کنید. این فعالیت‌ها فقط به موضوعاتی می‌پردازد که به نظر شما ارزشمند است و به این ترتیب، به‌راحتی از سایر فعالیت‌ها چشم‌پوشی می‌کنید.