بریده‌هایی از کتاب شرح و تفسیر دعای عهد

هر که چهل صبح دعای عهد را بخواند، از یاوران امام زمان (عج) خواهد بود

ما از رجعت، دورنمایی بیشتر نداریم، ولی ظاهراً چنین است که پس از امام حسین (ع)، امیرالمؤمنین (ع) رجعت می‌فرمایند و هزاران سال (سال‌های طولانی) حکومت می‌کنند و سپس هر یک از ائمّهٔ معصومین (ع) به دنیا باز می‌گردند و هزاران سال حکومت می‌کنند؛ حتّی طبق برخی روایات، رجعت‌های معصومین (ع) به‌صورت مکرر خواهد بود. در همهٔ این حکومت‌ها، از دوران امام زمان تا حکومت سایر ائمّه (ع) نیز حضرت زهرا (س) رجعت کرده و حضور دارند تا حکومت غصب‌شدهٔ شوهر و فرزندانشان را ببینند و در مقابل آن همه ستم‌ها، حالا در این حکومت‌های عدل، نتیجهٔ صبر و استقامت خود را ملاحظه فرمایند و لذّت ببرند.

«وَ الْمُسَارِعِینَ إِلَیهِ فِی قَضَاءِ حَوَائِجِهِ وَ الْمُمْتَثِلِینَ لِأَوَامِرِهِ وَ الْمُحَامِینَ عَنْهُ»؛ خدایا من را از کسانی قرار بده که راجع به انجام اوامر ولایت، همیشه از دیگران سبقت داشته باشم و جلوتر از دیگران باشم و بتوانم این عهدی را که به گردن دارم، حفظ و ادا کنم. خداوندا کاری کن که من حوائج و خواسته‌های امام زمانم را برآورده کنم؛ در زندگیم گناه نباشد، مانند یک سرباز خودساختهٔ در جبهه، همیشه آمادهٔ فداکاری باشم و برای هم‌نوعان به‌ویژه شیعیان، کمک‌کار باشم.

به راستی چه کسی می‌تواند بگوید منتظر ظهور امام زمان است و خود را به فضیلت انتظار فرج، مزیّن کرده است؟ کسی که در خانه‌اش وسایل گناه نباشد، رزق و روزی و کسب‌وکارش حلال باشد. اگر امام زمان هم‌اکنون تشریف بیاورند، چه کسی می‌تواند بگوید من ایشان را به خانه‌ام می‌برم و وضعیّت خانه و خانوادهٔ من از لحاظ معنویّت، به‌گونه‌ای است که می‌توانم پذیرای ایشان باشم؟

(إِنَّما وَلِیکمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکعُونَ) سرپرست دین شما، خدا و پیامبر او و کسی است که هم با خدا رابطهٔ محکمی دارد و هم با مردم؛ و حتّی در نماز هم به فقرا رسیدگی می‌کند. قاطبهٔ مسلمانان، اعمّ از شیعه و سنّی، معتقدند که این آیه در شأن حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) نازل شده است و ولایت حضرات معصومین (ع) را بر مسلمانان، مؤمنان و شیعیان مسجّل و مستند می‌کند. نقل شده است که بعد از نزول این آیه، برخی از افراد، مکرّر در رکوع انگشتر تصدّق کردند تا شاید آیه‌ای مانند این آیه دربارهٔ آنها نازل شود، امّا چیزی نازل نشد.

تفاوت این مصحف با قرآن شریف در این است که قرآن، در طی بیست‌وسه سال به تدریج بر پیامبراکرم (ص) نازل شد، ولی مصحف فاطمه (س) که به تعبیر برخی روایات چند برابر قرآن حجم دارد، در مدّت زمانی کوتاه و کمتر از سه ماه بر حضرت زهرا (س) وحی شده است.

در حکومت امام زمان و سپس در دوران رجعت معصومین (ع)، مصحف حضرت زهرا (س) مشهور به «مصحف فاطمه»، قانون اساسی این حکومت‌ها خواهد بود.

(وَ یقُولُ الَّذینَ کفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلاً قُلْ کفی بِاللَّهِ شَهیداً بَینی وَ بَینَکمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکتابِ) کافران به پیامبر اکرم (ص) می‌گفتند تو رسول خدا نیستی؛ قرآن می‌فرماید به آنها بگو من پیامبر هستم و شاهدم خداوند متعال و آن کسی است که همهٔ علم قرآن در نزد اوست. تمامی علمای شیعه اتّفاق نظر دارند و میان اهل‌سنّت هم مشهور این است که مراد از (وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکتابِ)‌ وجود مقدّس امیرمؤمنان علی (ع) است

«عَدَمهُ منّا»، نیامدن امام زمان، ناشی از کوتاهی‌های ماست؛ هرچه هست از قامت ناساز بی‌اندام ماست.

در حکومت امام زمان و سپس در دوران رجعت معصومین (ع)، مصحف حضرت زهرا (س) مشهور به «مصحف فاطمه»، قانون اساسی این حکومت‌ها خواهد بود.