بریده‌هایی از کتاب کوه دوم

مسئله، یافتن اخلاقیاتی است که تعهد را کانون و محور تمام امور دیگر بداند.

اگر نسبت به کسی بی‌رحمانه و ظالمانه رفتار کنید و دروغ‌گویی پیشه کنید، شخصیتتان تضعیف می‌شود و انجام چنین اعمال ناپسندی در آینده برایتان آسان‌تر هم می‌شود. همان‌طور که جرم‌شناسان می‌گویند، افرادی که مرتکب قتل می‌شوند، از آن‌جا شروع نکرده‌اند. آن‌ها می‌بایست قبل از رسیدن به نقطه‌ای که در آن می‌توانند جان انسانی دیگر را بگیرند، از مراحل متعددی از اعمال شرورانه گذشته باشند.

وقتی آدم‌ها سخاوت‌مندی در قبال دیگران را به‌عنوان بخش بزرگی در زندگی روزانهٔ خود می‌گنجانند، تعریفی تازه از این‌که چه کسانی هستند ارائه می‌دهند.

کافکا نوشته است: «کتاب باید تبری باشد برای دریای یخ‌زدهٔ درونمان. باید ما را بیدار کند و چون پتکی بر سرمان فرو بیاید.»

زندگی فقط زمانی خوب پیش می‌رود که با تمام خود زندگی می‌کنید.

شایسته‌سالاری شما را تشویق می‌کند تا طوری زندگی کنید که جامعه دوست دارد، اما خودتان دوستش ندارید. با این وضعیت داشتن یک احساس از صمیم قلب غیرممکن می‌شود.

زندگی متعهدانه به معنای هزاران بار نه گفتن تنها به خاطر چند بلهٔ ارزش‌مند است.