بریده‌هایی از کتاب فتنه‌‌ی تغلّب

بدون تردید مهم‌ترین عاملی که توانست کشور را با محوریّت رهبر انقلاب از آن گذرگاه سخت عبور دهد «خداجویی» و اعتماد به صدق وعدهٔ الهی و طلب نصرت از خداوند بود.

طوری برخورد بکنید که مردم رنجیده نشوند. شناخت دشمن از دوست خیلی مهم است. مراقبت کنید که اتّفاقات تلخ نیفتد. اقتدار نیروی انتظامی یکی از واجبات است و درستی عمل نیروی انتظامی هم یکی از واجبات است.

سنّت الهی آن است که ایمان مردم در کورهٔ آزمونها به محک گذاشته شود: «أحسب النّاس أن یترکوا أن یقولوا آمنّا و هم لا یفتنون. و لقد فتنّا الّذین من قبلهم فلیعلمنّ اللّه الّذین صدقوا و لیعلمنّ الکاذبین» و هم اندیشه و گفتار و کردار خود مؤمنان، در یافتن حق یا گرایش به باطل یا آمیختن این دو و سردرگم کردن مردمان مؤثّر است.

به‌راستی چرا عدّه‌ای بر اقدام ضدّ ملّی و ضدّ انقلابی حمایت صریح دشمنان ملّت از گردانندگان حوادث پس از انتخابات ۸۸ چشم فرو بستند و علی‌رغم هشدارهای خصوصی و علنی رهبر انقلاب (پیش و خصوصاً پس از انتخابات) حاضر نشدند از مداخلات بیگانگان اعلام تبرّی کنند؟

این خلاف شأن فرهنگ است. در عالم فرهنگ بایستی گره‌گشایی کرد؛ بایستی حقیقت را باز کرد، بایستی گره‌های ذهنی را باز کرد؛ و این تبیین لازم دارد... رسا بگویید، روشن بگویید، مبیّن بگویید؛ امّا آنچه را که میفهمید بگویید؛ هیچ انتظار نیست _ حق هم نیست که انتظار باشد _ کسی برخلاف فهمیدهٔ خودش حرف بزند. سعی هم بکنید که آنچه که فهمیدید درست باشد.

عرصهٔ سیاسی عیناً همین‌جور است. اگر بصیرت نداشته باشید، دوست را نشناسید، دشمن را نشناسید، یک‌وقت می‌بینید آتش توپخانهٔ تبلیغات شما و گفت‌وشنود شما و عمل شما به‌طرف قسمتی است که آنجا دوستان مجتمعند، نه دشمنان.

دبیرکلّ حزب مردم‌سالاری میگوید: «پیش از انتخابات سال ۸۸ برای شرکت در اجلاس اقتصادی مرتبط با کشورهای آسیایی و ماوراء قفقاز به لهستان رفتم و یک سال بعد نیز مجدّداً در همان اجلاس شرکت کردم، دیدم نوع نگاه‌ها و مباحث مرتبط با جمهوری اسلامی ایران در سال ۸۹ نسبت به سال گذشته فرق کرده است و به‌خاطر حوادث پس از انتخابات، الکی به مواضع ما گیر میدهند و معلوم بود که آن حوادث به اقتدار ما در حوزهٔ سیاست خارجی خیلی ضربه زده است.».

این نظام یک نظام معترض است؛ معترض به این ساخت قدرت در دنیا، به (این) ساخت اجتماعات انسانی؛ یعنی به بی‌عدالتی معترض است

برای یک مجموعهٔ مسلمان، مجموعهٔ مؤمن مهم است که به خدا حسن ظن داشته باشد، بداند که خدا کمک‌کار او است، بداند که خدا پشت سر رهپویان راه حق است. وقتی دلها قرص شد، گامها هم محکم میشود؛ وقتی گامها استوار شد، راه به‌آسانی طی میشود، به هدف نزدیک میشود... در حال تشویش و اضطراب، پیدا کردن راه درست دشوار میشود. انسانی که از آرامش روحی برخوردار است، درست فکر میکند، درست تصمیم میگیرد، درست حرکت میکند... امروز جامعهٔ انقلابی ما، مردم مؤمن ما، نیاز به این دارند که این آرامش را، این سکینه را، این طمأنینه و وقار را در خودشان هرچه بیشتر به‌وجود بیاورند. «الا بذکر اللَّه تطمئنّ القلوب».

برای یک مجموعهٔ مسلمان، مجموعهٔ مؤمن مهم است که به خدا حسن ظن داشته باشد، بداند که خدا کمک‌کار او است، بداند که خدا پشت سر رهپویان راه حق است. وقتی دلها قرص شد، گامها هم محکم میشود؛ وقتی گامها استوار شد، راه به‌آسانی طی میشود، به هدف نزدیک میشود... در حال تشویش و اضطراب، پیدا کردن راه درست دشوار میشود. انسانی که از آرامش روحی برخوردار است، درست فکر میکند، درست تصمیم میگیرد، درست حرکت میکند... امروز جامعهٔ انقلابی ما، مردم مؤمن ما، نیاز به این دارند که این آرامش را، این سکینه را، این طمأنینه و وقار را در خودشان هرچه بیشتر به‌وجود بیاورند. «الا بذکر اللَّه تطمئنّ القلوب».

میدانستند اگر یک یا دو میلیون تخلّف هم دربیاید، سرنوشت انتخابات را عوض میکند، چون این رسوایی بزرگی درست میکرد. کافی بود که یک میلیون ته‌برگ دربیاید، مثلاً در دو تا استان یا سه تا استان؛ اگر میدیدند با شناسنامه‌ها انطباق ندارد، آن‌وقت دیگر مهم نبود نتیجهٔ انتخابات چه میشود، آثار خودش را نشان میداد. بنابراین طرح خیلی اغواکننده بود؛ ما پذیرفته بودیم که اگر میخواهید همهٔ آراء را هم تطبیق بدهید، بدهید؛ یعنی شورای نگهبان این اطمینان را ایجاد کرد. البتّه من بعد از اینکه مهندس موسوی نپذیرفت، گفتم که الان دیگر برای خودم تمام شک و شبهه‌هایی که هر آدمی میتواند پیدا کند، حل شد؛ دیگر هیچ سؤالی ندارم.

چه چیزی به روشن شدن حق در غبار فتنه کمک میکند؟ و در این میانه چه باید کرد؟ به نظر میرسد تمسّک به «محکمات» اوّلین قدم در این مسیر باشد. در مقام عمل نیز «قانون»، ملاک و معیار است. مجاهده برای فهم حق و پرهیز از شبهات که انسان را دچار تردید در تشخیص میکند و نیز پایبندی به قانون که مبنای نظم مدنی _ سیاسی است، اصولی هستند که به روشنگری در دوران فتنه کمک بسیار میکنند. البتّه ممکن است هرکسی فهم خود را واقعیّت محض و عین حقیقت بداند، امّا انطباق آن با شواهد محکم بیرونی، بهره‌مندی هر دیدگاه از فهم واقع را نشان میدهد؛ ضمن آنکه در مواقع تردید، باید با تأنّی در حصار قانون گام برداشت تا دچار لغزش نشد و زمینه را برای لغزش دیگران نیز فراهم نکرد.