بریده‌هایی از کتاب چهار میثاق

ما همواره فرصت داریم که صادقانه سئوال کنیم و توضیح بخواهیم، اما این کار را نمی‌کنیم. چون می‌ترسیم چیزها را آنطور که واقعاً هستند ببینیم.

۴) همیشه بیشترین تلاش‌تان را بکنید. تا جایی که می‌توانید از میثاق‌های جدید پیروی کنید. از خودِ مسیر لذت ببرید و صرفاً به دنبال نتیجه نباشید. تغییر و تحول صرفاً زمانی صورت می‌گیرد که اقدامات شما به تدریج تبدیل به عادت شوند، و عادات باعث تغییر ذات درونی‌تان می‌شوند.

مردم را در ذهن خودتان خلق نکنید. از این نترسید که آنها را به صورت کامل بشناسید و همینطور که هستند قبول‌شان کنید. تلاش نکنید کسی را عوض کنید، بخصوص کسانی را که دوست‌شان دارید. اگر بخواهید کسانی را که دوست‌شان دارید عوض کنید، پس آنها را با تمام وجود دوست ندارید؛ بلکه کسی را دوست دارید که در ذهن‌تان ساخته‌اید و اکنون می‌خواهید طرف مقابل‌تان را به آن شکل و قالب دربیاورید. کسی را پیدا کنید که لازم نباشد تغییرش دهید

ما متوجه نیستیم که چطور از کلام علیه خودمان استفاده می‌کنیم. به خودمان در آینه نگاه می‌کنیم و از ظاهرمان با صدای بلند انتقاد می‌کنیم یا به خودمان می‌گوییم که نمی‌توانیم موفق شویم. اگر شما این میثاق را توسط کلام‌تان بپذیرید، در این‌صورت نگرش‌تان نسبت به خودتان و تمام کسانی که اطراف‌تان هستند، بخصوص کسانی که دوست‌شان دارید، تغییر خواهد یافت

کسانی که بیشتر از همه ما را دوست دارند بیشتر احتمال دارد نظرات منفی در مورد ما مطرح کنند، بخصوص اگر در وضعیت روحی خوبی نباشند. و کلام آنها خیلی بیشتر از چیزی که قصد و هدف‌شان بوده روی ما تاثیر می‌گذارد. کسانی که ما را دوست دارند نمی‌دانند که چه می‌کنند، اما کلامی که بر زبان جاری می‌کنند همانند یک طلسم عمل می‌کند.

۳) تصورات باطل نکنید. در زمان ارتباط با دیگران، از سوال کردن بابت فهمیدن دقیق آنچه که نمی‌دانید، نهراسید. شفافیت، فضای دروغِ حدس و گمانه‌زنی را پاک خواهد کرد. ۴) همیشه بیشترین تلاش‌تان را بکنید. تا جایی که می‌توانید از میثاق‌های جدید پیروی کنید. از خودِ مسیر لذت ببرید و صرفاً به دنبال نتیجه نباشید. تغییر و تحول صرفاً زمانی صورت می‌گیرد که اقدامات شما به تدریج تبدیل به عادت شوند، و عادات باعث تغییر ذات درونی‌تان می‌شوند. مهمترین چیز، عمل است. و با هر گام جدید، مسیر رسیدن به آزادی و سعادتمندی، آسان‌تر خواهد شد.

و در اینجا، چهار میثاق «دون میگوئل روئیز»، به عنوان موهبتی ارزشمند، به صورت خلاصه مطرح می‌شوند: ۱) با کلام خود گناه نکنید. قدرت کلام را به یاد داشته باشید. از کلام‌تان علیه خودتان استفاده نکنید. این یعنی از گفتار نیک، حقیقت و عشق استفاده کنید، و نه از دروغ، شایعه و غیبت. هر چقدر بیشتر به خودتان عشق بورزید، کلام‌تان بی‌عیب‌ونقص‌تر خواهد بود. ۲) چیزی را به خود نگیرید. همه قضاوت‌های دیگران در مورد شما و اقدامات‌تان، حدس و گمان‌های آنها بر اساس واقعیت خودشان، بر اساس خواب فردی خودشان است. اینها هیچ ربطی به شما ندارند. باید این را درک کنید تا در برابر نظرات دیگران، مصون باشید.

آزادی یعنی خود بودن و بیان خود. اما بیشتر زندگی ما صرف جستجوی آزادی نمی‌شود، بلکه صرف پذیرفته شدن از سوی دیگران می‌شود، و ما هر کاری می‌کنیم که وجهه‌مان نزد دیگران خوب باشد. اولین گام به سوی آزادی درک این است که بدانیم آنطور که می‌خواهیم زندگی نمی‌کنیم.

آزادی یک تجربه درونی است که عملاً بستگی به شرایط دارد و احتمال وقوع آن وابسته به وجود واقعی خودِ فرد است. هر چند اکثر ما تلاش می‌کنیم فرد یا چیز دیگری را بابت فقدان آزادی‌مان سرزنش کنیم (دولت، مذهب، والدین، همسر، فرزندان، حتی آب‌وهوا)، اما حقیقتاً این خودمانیم که مانع آزادی‌مان هستیم.

بی‌عیب‌ونقص بودن یعنی عملکرد موافق با خود، یعنی پذیرش اقدامات خود، و سرزنش نکردن یا محکوم نکردن خود.