بریده‌هایی از کتاب فرمول

موفقیت باعثِ موفقیت می‌شود. به همین سادگی!

در اینجا رویکردی جدید وجود دارد: وارد حوزه‌ای ناشناخته شوید و آن را به خود اختصاص دهید

اگرچه نتایج صریحا نشان می‌دهد که اعتمادبه‌نفس و خودباوری نقش بسیار زیادی در موفقیت ایفا می‌کنند، اما این دو باید با عملکرد قوی همراه شوند.

«اگر در برابر سوپراستارها رقابت کنید، شما را سرکوب می‌کنند، اما اگر با آن‌ها همکاری کنید، شاید باعث پیشرفت‌تان شوند.»

قانون دوم – عملکرد محدود است، اما موفقیت نامحدود: به همان اندازه که انیشتین را تکریم می‌کنیم، تعدادی فیزیکدان –نیوتن، بوهر، پلانک، هایزنبرگ– همانند انیشتین، تاثیری ژرف بر فیزیک داشته‌اند. دشوار است که حضور عظیم او را در حافظه جمعی‌مان، تنها با عملکرد او توجیه کنیم. هرچند، موفقیت نامحدود او کاملا واضح و مشخص است؛ کافی است عکس انیشتین را در خیابان به هرکسی نشان دهید.

اگر عملکردی حتی کمی بهتر از رقیبان خود داشته باشید، پاداش شما به راحتی صدها یا حتی هزاران برابر بیشتر خواهد شد.

وقتی پشت سر هم تاس پرتاب می‌کنیم، تصورمان این است که توالی ۳، ۵، ۶، ۳، ۱، ۲ نسبت به ۶، ۶، ۶، ۶، ۶، ۶ محتمل‌تر است. اگر در همه پرتاب‌ها ۶ بیاوریم، این شانس را به عالم غیب ربط می‌دهیم! حقیقت این است که هر دوی این مجموعه اعداد دقیقا بر مبنای احتمالی مشابه ظاهر می‌شوند.

قانون اول – عملکرد باعث موفقیت می‌شود اما وقتی عملکرد غیر قابل اندازه‌گیری است، شبکه‌ها موفقیت را تعیین می‌کنند: انیشتین از قبل خودش را به عنوان دانشمندی برتر نشان داده بود. به همین دلیل روزنامه‌نگاران مشتاق بودند در درجه اول با او مصاحبه کنند. اما این شبکهٔ انیشتین بود که او را در کشتی بخار قرار داد تا کارش را آغاز کند. آن شبکه به طور گسترده‌ای در داستان موفقیتی که معمولا درباره انیشتین نقل می‌کنند، نامرئی است.

عملکرد، کلیدِ موفقیت است

به نظر می‌رسد که تکریم بیشتر به کسانی وابسته است که دیگران را تکریم می‌کنند، نه آن کسانی که تکریم می‌شوند.