بریده‌هایی از کتاب معلم باید در خط مقدم باشد

به شما برادران و خواهران عزیز فرهنگی تأکید و توصیه می‌کنم که اساسی‌ترین و بنیادی‌ترین کار در جامعه ما، کار شماست؛

در روایات هست که وقتی با معلم حرکت می‌کنی، اگر شب تار است، تو جلوتر از معلم برو، تا اگر چاله‌ای در راه وجود دارد، تو بیفتی و معلمت سالم بماند. این، آن روح رفتار تکریم‌آمیز نسبت به معلم را نشان می‌دهد. اگر این روحیه در جامعه رواج پیدا کند و هر کسی احساس نماید که در مقابل معلم خود خاضع است، فضا برای معلمین، فضای مناسبی خواهد شد. اگر معلمین در جامعه دلخوش بودند، تعلیم رایج خواهد گردید. تکریم، یعنی این.

اسم فارسی را با خط لاتین می‌نویسند! خب چرا؟ چه کسی می‌خواهد از این استفاده کند؟ آن‌کسی که زبانش فارسی است یا آن‌کسی که زبانش خارجی است؟

عزیزان من! این خانه، خانه شماست. این مملکت، مملکت شماست.

در قرآن وظیفه انبیا، تزکیه و تعلیم است. بعضی‌ها از جلو قرار گرفتن «یزکّیهم» در دو آیه قرآن بر «یعلّمهم»، استفاده کرده‌اند که تزکیه از تعلیم هم بالاتر است.

امانت‌دارانِ فرزندان این ملت در طول سال‌های متمادی و کسانی‌که اولین نگارش‌های نیک یا بد را می‌توانند بر لوح سفیدِ آماده اذهان ما و کودکان ما بنگارند: معلمین.