بریده‌هایی از کتاب در باب اعتماد به نفس

می‌توانیم علی‌رغم ترس‌هایمان، از فقدان امید جان سالم به در بریم.

ما با ترس از شکست کاملاً آشناییم، اما گویا موفقیت هم می‌تواند نگرانی‌هایی را به همراه داشته باشد؛ انباشت نگرانی بابت موفقیت است که گاهی باعث می‌شود فرصت‌ها و شانس‌های خود را برای به دست آوردن آرامش ذهنی از بین ببریم.

طبیعی است که انتظار داشته باشیم همواره و درعین‌حال فعالانه در پی خوشبختی باشیم؛ به‌خصوص در دو حوزهٔ گسترده که امکان رضایت از زندگی در آن‌ها وجود دارد: روابط و شغل. بنابراین عجیب و حتی کمی ترسناک به نظر می‌رسد که دریابیم بسیاری از ما طوری رفتار می‌کنیم که گویی عمداً شانس‌های خود را برای به دست آوردن خواسته‌های خود از بین می‌بریم.

چیزی که در مورد طوفان‌های دریای شمال صحت دارد، ممکن است در مورد دشمنان محل کار هم صدق کند. تعرض آن‌ها می‌تواند مانند موج‌های بزرگ دن هلدر ترسناک باشد، اما در واقعیت ــ با مهارت‌های عاطفی و سازمان‌دهی درست درونی ــ کاملاً قابل مدیریت است. طوفان‌ها درواقع ما را احاطه نکرده‌اند و با عدم پذیرش قضاوت دیگران که منجر به قضاوت کردنِ خودمان توسط خودمان می‌شود، می‌توانیم خود را از شر آن‌ها نجات دهیم. باید بین تنفر و انتقاد تمایز بگذاریم، هدف خود را بر اصلاح نواقص واقعی خود بگذاریم و در مقابل بادهای گزنده و خروشانی بایستیم که به خاطر مسائلی که به ما ارتباطی ندارند، تحت‌فشارمان می‌گذارند.

باخویسن می‌خواست به ما بگوید از انعطافی که انسان‌ها در مواجهه با چالش‌های هولناک دارند احساس غرور کنیم. نقاشی‌هایی که وی کشیده است، حاوی این پیام است که همهٔ ما می‌توانیم بهتر ازآنچه تصور می‌کنیم با شرایط سازگار شویم؛ آثار وی به ما روحیه می‌دهند که باور داشته باشیم هر چیزی که در ابتدا تهدیدکننده به نظر می‌رسد، ممکن است به‌راحتی پشت سر گذاشته شود.

ما همیشه در معرض عصبانیت دیگران قرار می‌گیریم، اما مجبور نیستیم باور کنیم که عقیدهٔ آن‌ها صحت دارد.

همهٔ ما همین حالا احمق هستیم، درگذشته احمق بوده‌ایم و در آینده نیز احمق خواهیم بود؛ و این موضوع هیچ اشکالی ندارد. بشریت هیچ گزینهٔ دیگری ندارد.

بسیاری از دستاوردها نتیجهٔ نبوغ یا مهارت بالاتر نبوده‌اند، بلکه فقط حاصل نوعی سرزندگیِ روحی بوده که ما آن را اعتمادبه‌نفس می‌نامیم.

اعتمادبه‌نفس این نیست که باور داشته باشیم هیچ‌گاه با موانع روبرو نخواهیم شد: بلکه درک این واقعیت که مشکلات جزئی اجتناب‌ناپذیر از اهدافی است که ارزش تلاش دارند. بنابراین باید داستان‌ها و روایت‌های متعددی در ذهن داشته باشیم که نقش درد، اضطراب و نومیدی را حتی در بهترین و موفق‌ترین زندگی‌ها عادی بدانند.

متأسفانه، روایت‌های موجود به دلایل متعدد شدیداً گمراه‌کننده هستند. داستان‌هایی گرد ما را گرفته‌اند و دست‌به‌دست هم دادند تا موفقیت را ازآنچه هست، ساده‌تر جلوه دهند. بدین ترتیب اعتمادبه‌نفسی که برای مواجهه با مشکلات لازم است، ناخواسته در ما از بین می‌رود.