بریده‌هایی از کتاب در باب اعتماد به نفس

وقتی بپذیریم که شکست امری عادی است، آنگاه این آزادی را می‌یابیم که کارهای جدید انجام دهیم و علی‌رغم دافعه‌های بسیاری که به نظرمان از بیرون بر ما تحمیل می‌گردد، ممکن است (آن کار جدید) واقعاً مؤثر واقع شود

گرچه عموماً از خطرات سعی و خطا می‌هراسیم، اما آسیب‌های ناشی از ریسک‌ها عمدتاً با انجام خود آن عمل رفع می‌شود.

معمولاً وقتی بیش‌ازحد خود را با جنبه‌های قابل‌احترام سایرین مقایسه می‌کنیم، محجوب و ترسو می‌شویم. از همین روست که گاهی افراد دردهایی را بر خود تحمیل می‌کنند تا عادی به نظر برسند؛ این دردها نیز از این دست هستند. همهٔ ما به‌طور جمعی تصوری ذهنی ساخته‌ایم که عادی بودن اساساً امکان‌پذیر است؛ این اعتقاد عمومی برای همگان مشکل‌ساز شده است

باور داشته باشیم امور حقیقتاً آن‌گونه نیستند که به نظر می‌رسند

می‌توانیم علی‌رغم ترس‌هایمان، از فقدان امید جان سالم به در بریم.

ما با ترس از شکست کاملاً آشناییم، اما گویا موفقیت هم می‌تواند نگرانی‌هایی را به همراه داشته باشد؛ انباشت نگرانی بابت موفقیت است که گاهی باعث می‌شود فرصت‌ها و شانس‌های خود را برای به دست آوردن آرامش ذهنی از بین ببریم.

طبیعی است که انتظار داشته باشیم همواره و درعین‌حال فعالانه در پی خوشبختی باشیم؛ به‌خصوص در دو حوزهٔ گسترده که امکان رضایت از زندگی در آن‌ها وجود دارد: روابط و شغل. بنابراین عجیب و حتی کمی ترسناک به نظر می‌رسد که دریابیم بسیاری از ما طوری رفتار می‌کنیم که گویی عمداً شانس‌های خود را برای به دست آوردن خواسته‌های خود از بین می‌بریم.

چیزی که در مورد طوفان‌های دریای شمال صحت دارد، ممکن است در مورد دشمنان محل کار هم صدق کند. تعرض آن‌ها می‌تواند مانند موج‌های بزرگ دن هلدر ترسناک باشد، اما در واقعیت ــ با مهارت‌های عاطفی و سازمان‌دهی درست درونی ــ کاملاً قابل مدیریت است. طوفان‌ها درواقع ما را احاطه نکرده‌اند و با عدم پذیرش قضاوت دیگران که منجر به قضاوت کردنِ خودمان توسط خودمان می‌شود، می‌توانیم خود را از شر آن‌ها نجات دهیم. باید بین تنفر و انتقاد تمایز بگذاریم، هدف خود را بر اصلاح نواقص واقعی خود بگذاریم و در مقابل بادهای گزنده و خروشانی بایستیم که به خاطر مسائلی که به ما ارتباطی ندارند، تحت‌فشارمان می‌گذارند.

باخویسن می‌خواست به ما بگوید از انعطافی که انسان‌ها در مواجهه با چالش‌های هولناک دارند احساس غرور کنیم. نقاشی‌هایی که وی کشیده است، حاوی این پیام است که همهٔ ما می‌توانیم بهتر ازآنچه تصور می‌کنیم با شرایط سازگار شویم؛ آثار وی به ما روحیه می‌دهند که باور داشته باشیم هر چیزی که در ابتدا تهدیدکننده به نظر می‌رسد، ممکن است به‌راحتی پشت سر گذاشته شود.

ما همیشه در معرض عصبانیت دیگران قرار می‌گیریم، اما مجبور نیستیم باور کنیم که عقیدهٔ آن‌ها صحت دارد.