بریده‌هایی از کتاب هربار که معنی زندگی را فهمیدم، عوضش کردند: زیست با استفاده از خرد فلاسفه‌ی بزرگ

اتلاف وقت، وقتی که لذت‌بخش باشد دیگر اتلاف وقت نیست.

زندگی شاید آن جشنی نباشد که فکرش را می‌کردیم اما حالا که به آن دعوت شده‌ایم بگذار تا می‌توانیم برقصیم.

لذت‌گرا بودن می‌تواند انتخاب مطلوبی برای همه باشد. اما قضیه به این سادگی هم نیست. اتخاذ چنین تصمیم و رویکردی اغلب مستلزم چالش با قوانین و سنت‌های فرهنگ، قبیله، مذهب، خانواده و جامعهٔ ماست. نیچه چنین چالشی را مرحله‌ای ضروری برای تبدیل ما به انسان کامل می‌داند.

اگر شما معتقدید که حس بد و نگرانی شما قادر به تغییر واقعه‌ای در گذشته یا آینده خواهد بود حتماً ساکن سیاره‌ای دیگر با سیستم و سازوکار واقعیت متفاوتی هستید.

نمی‌خواهم بگویم که خودشناسی امری بی‌فایده است. اما نیاز داریم بدانیم که چه هنگام خودشناسی مفید است و چه موقع نیست. در برخی شرایط و موقعیت‌ها چالش شناخت یک تجربه باعث عدم‌تمرکز بر حس کردن و درک آن تجربه می‌شود.

خواندن اندکی فلسفه، ذهن انسان را به الحاد و بی‌خدایی سوق می‌دهد ولی مطالعهٔ عمیق و دقیق فلسفه ذهن انسان را متمایل به پذیرش مذهب می‌کند. فرانسیس بیکن، دانشمند و فیلسوف انگلیسی (۱۶۲۶ ـ ۱۵۶۱)

بله، من یک بشر جایزالخطا هستم اما ترجیح می‌دهم انسانی باشم که می‌داند ریاکار است و سعی می‌کند کمتر ریاکار باشد تا کسی که احساس می‌کند هوای اطرافیانش، آشنایان و همکیشانش را داشتن به قیمت تضییع حقوق دیگران، او را تبدیل به آدم نیکی می‌کند.

حتا ساعت خراب هم روزی دوبار زمان را درست نشان‌مان می‌دهد.

حتا ساعت خراب هم روزی دوبار زمان را درست نشان‌مان می‌دهد.

آیر بارها تأکید کرد که او یک بی‌خدا نیست بلکه صرفاً بحث دربارهٔ ایدهٔ وجود خدا را بی‌معنی می‌داند.

اولین چیزی که باید در این‌باره گفت این است که اخلاقْ مجموعهٔ ممنوعیت‌های منحصر به عمل جنسی نیست. دوم این‌که اخلاق سیستم ایدئالی که در تئوری، اصیل و در عمل بی‌فایده باشد، نیست. عکس این موضوع به حقیقت نزدیک‌تر است: قضاوتی اخلاقی که در عمل خوب نباشد حتماً از ضعف تئوریک هم رنج می‌برد، چرا که هدف قضاوت اخلاقی این است که در عمل راهنما باشد.

خوبی کردن نه‌تنها اتلاف وقت و منابع است بلکه در رسیدن به هدف‌مان وقفه ایجاد می‌کند و حتا به رقبای ما این فرصت را می‌دهد که ما را مغلوب کنند. از این موضوع اطمینان داشته باشید اگر از فرصتی که برای از پشت خنجر زدن به آن‌ها دارید استفاده نکنید آن‌ها برمی‌گردند و در استفاده از خنجرشان درنگ نمی‌کنند.

افسوس خوردن و شکایت از اوضاع جهان ثمری ندارد مگر این‌که در فکر راهی برای اصلاح آن باشید. اگر راهکاری ندارید بیهوده برای نوشتن کتابی در مورد این مشکلات و مصایب زحمت نکشید به یک جزیرهٔ گرمسیری بروید و در آفتابش دراز بکشید. پیتر سینگر؛ فیلسوف امریکایی اخلاق‌گرا (ـ ۱۹۴۶)

در قانون طلایی عیسای ناصری، روح کامل اخلاق فایده‌محور را می‌توان دید. در احکامی چون «با دیگران چنان کن که دوست داری با تو چنان کنند.» یا «همسایه‌ات را همچون خود دوست داشته باش.» کمال ایدئال اخلاق فایده‌محور را نمایش می‌دهند. جان استوارت میل؛ فیلسوف سودمندگرای بریتانیایی (۱۸۷۳ ـ ۱۸۰۶)

ما در عالم تصورات و خیال، تمام احتمالات و تمام مزایا را می‌خواهیم درحالی‌که در عالم واقعیت ما فقط یک گزینه را در یک زمان می‌توانیم انتخاب کنیم. همین کافی است که یک نفر را دچار غم و حسرت اگزیستانسیالیستی کند.

«ناگهان خالی از انگیزه شدم درست مثل ماشینی که یک‌دفعه بنزینش تمام شده. نگاهم خیره به غایت و ابدیت شده بود و وقتی چنین می‌شود و چنین می‌شوی اصلاً دلیلی وجود ندارد که کاری کنی. هیچ کاری. حتا نقطهٔ تمرکز چشمانت را تغییر دهی.»

وقتی در دههٔ شصت رمان پایان جادهی جان بارت را خواندم به حماقت‌های خود خندیدم. این کتاب درخشان، یک برداشت امریکایی‌الاصل از اگزیستانسیالیسم قاره‌ای بود.

با عنایت به قدرت تحلیلی که شما دارید در مورد مسئلهٔ انتخابْ یک مشکل بزرگ وجود دارد. با توجه به انتخاب‌های دلپذیری که می‌توانید داشته باشید هیچ انتخابی برای مدت طولانی نمی‌تواند انتخاب مطلوب‌تان باقی بماند. انتخاب‌های دیگر روزبه‌روز خواستنی‌تر و دلپذیرتر به‌نظر می‌آید و در نهایت به این نتیجه می‌رسید که انتخاب شما پست‌ترین و بدترین انتخاب بین موارد موجود بوده. جان بارت؛ رمان‌نویس اگزیستانسیالیست امریکایی (ـ ۱۹۳۰)

آلدوس هاکسلی در جایی نوشته: زندگیِ شما از مجموعه عادات شما تشکیل یافته است، هر چه عادت شما بهتر و نیکوتر باشد، زندگی شما هم عالی‌تر و زیباتر خواهد بود. بکوشید به عاداتی معتاد شوید که مایل‌اید بر زندگی شما فرمان‌روا باشد.

«چه‌ته پسر؟ اگر تو فقط یه‌بار شانس زندگی کردن داشته باشی، نمی‌خوای یه‌سری چیزها رو تجربه کنی؟ چه مرگته؟» با خودم فکر کردم اگه تو بدترین حالتِ ممکن خدایی در کار نباشه و همهٔ ما با مرگ‌مون تمومِ تموم بشیم چرا این‌قدر بی‌خودی خودم رو اذیت کنم. باید بی‌خیال جواب‌هایی بشم که به‌شون نمی‌رسم و فقط تا آخرین لحظه از عمرم لذت ببرم.