بریده‌هایی از کتاب سیگار شکلاتی

در لابلای هر متن این صحنه تا ابد هست مردی به حال اقرار سیگار پشت سیگار

تو خوابت برده اما من پر از تکرار آوارم تو رو باید به این کابوس بی تعبیر بسپارم نمی بوسم تو رو حتی برای آخرین بدرود که از تشویش لبریزم، که از تردید سرشارم

لالا لالا بخواب‌ای گل، که دیگه وقت بدروده برای موندنم دیره، برای رفتنم زوده اسیر لعنتم اما، کسی از من نمی‌پرسه چرا تقدیر پروازم فقط کنج قفس بوده

کسی غلط می‌کنه خاطر خواه من بشه، بشه هم به جهنم! یکی رو دارم که برای این دنیا و اون دنیام بسه. نه حوری‌های اینوری رو می‌خوام و نه اونوری.

خدا از ته دلت بشنوه!

چرا آدما اکثرشون عادت دارن دنیا رو از دید خودشون نگاه کنن؟ چرا خیلی وقتا یادشون می‌ره هستن کسای دیگه‌ای که دنیای زیبای اونا رو با زجر تماشا کنن؟ آدمایی که شاید هیچ چیز زیبایی وجود نداره براشون!

راسته می‌گن حلزون خودش رو قاطی شاخدارها می‌کنه ها!

هم از توبره می‌خوری هم از آخور؟

ز برای خاطر اغیـار خوارم می‌کنـی من چه کردم که اینچنین بی اعتبـارم می‌کنی؟

- یادته بابا چی می‌گفت؟ می‌گفت ساسان اگه دلت لرزید، باید رو طرفت غیرت داشته باشی همونطور که باباش روش داره، باید بدونی تا وقتی مال تو نشده امانت باباشه دست تو و وقتی هم مال تو شد امانت خداست تو دستای تو. مثل چشمات باید مراقبش باشی! بابا یادت نداد با یه دختر دوست بشی صرفاً برای درد دل و خوش بودن.