بریده‌هایی از کتاب کوروش شاهنشاه آنشان

کوروش بزرگ بر کتیبه قبرش نوشته: ای آنکه خواهی آمد زیرا می‌دانم که خواهی آمد من کوروش هستم که برای پارسی‌ها این حکومت بی کران را بنیاد نهادم. به‌این مشتی خاک که مرا پوشانده رشک مبر.

منم کوروش، شاه جهان، همان شاه بزرگ، همان شاه قدرتمند، شاه بابل، شاه سومر و آکد، شاه چهارگوشه جهان، پسر کمبوجیه، همان شاه بزرگ، شاه شهر آنشان، نوه کوروش، همان شاه بزرگ، شاه شهر آنشان، تبار جاوید شاهی که حکومتش را بعل و نبو (خدایان بابلیان) دوست دارند و قبلاً از تدبیر و مملکت داری‌اش خوشحالند.

کوروش بزرگ گوید: "دو گناه بزرگ است. یکی‌این‌که کشاورزی که از خاک غذا بیرون می‌کشد خود گرسنه بماند. دیگر آنکه توانگران خود کار نکنند و دارایی ناتوانان ‌را تصرف کنند. من با آن دو گناه مبارزه می‌کنم. "

منم کوروش، شاه جهان، همان شاه بزرگ، همان شاه قدرتمند، شاه بابل، شاه سومر و آکد، شاه چهارگوشه جهان، پسر کمبوجیه، همان شاه بزرگ، شاه شهر آنشان، نوه کوروش، همان شاه بزرگ، شاه شهر آنشان، تبار جاوید شاهی که حکومتش را بعل و نبو (خدایان بابلیان) دوست دارند و قبلاً از تدبیر و مملکت داری‌اش خوشحالند.

کوروش بزرگ: "در سراسر زندگانی روزهایم آن‌گونه گذشت که آرزویش می‌داشتم، هراسی که مرا همواره همراه می آمد‌این بود که مبادا روزی پای به راه کژی و اهریمنی گذارم، و‌این هراس بار نمی داد که خویش را سخت بزرگ بیانگارم، یا شادی کنم آن چنان که بی خردان کنند. …مرا آرزو‌این است که رستگار بپندارندم مردمان، و به نیکی یاد کنند از من. "

کوروش بزرگ: "پس از مرگم، بدنم را طلاکاری یا نقره کاری نکنید یا در تابوت یا چیزی همانند‌این مگذارید. زودتر آن‌را در آغوش خاک بسپارید. آیا جایی فرخنده تر از خاک برای آرمیدن است؟! خاک مادر زیبایی‌هاست و دایه نیکی‌ها. در سراسر زندگی دوستدار مردمان بوده‌ام؛ شاد خواهم شد که دوباره بخشی از آن چیزی بشوم که برای مردمان خوبی فراوان ببار می آورد. "

کوروش بزرگ: "فرمان دادم تا بدنم را بدون تابوت و مومیایی به خاک بسپارند تا اجزاء بدنم ذرات خاک‌ایران ‌را تشکیل دهد".

کوروش بزرگ: "کوروش خطاب به فرزندان خود می‌گوید: فرزندانم هرگزخود را به ضعف و گناه تسلیم نکنید نه در پندار نه در گفتار نه در کردار" گزنفون

"من تا روزی که زنده هستم مانع از خرید و فروش برده خواهم شد و هیچ‌کس حق ندارد زن یا مردی را به عنوان برده بخرد و یا بفروشد و رسم برده داری باید بکلی از میان برداشته شود و از مزدا خواهانم مرا نسبت به اجرای تعهداتم یاری نماید. "

شاه آریامنه می‌گوید:‌این کشور پارس که من دارم اسبان خوب و مردم خوب دارد.

یک ستمگر برای‌این‌که مردم را اسیر خود کند از دو چیز آن‌ها استفاده می‌نماید. از ترس‌شان و همچنین از راحت طلبی آنها.

اگر می‌خواهید دشمنان خود را تنبیه کنید به دوستان خود نیکی کنید...

"فرمان دادم تا بدنم را بدون تابوت و مومیایی به خاک بسپارند تا اجزاء بدنم ذرات خاک‌ایران ‌را تشکیل دهد".

"دو گناه بزرگ است. یکی‌این‌که کشاورزی که از خاک غذا بیرون می‌کشد خود گرسنه بماند. دیگر آنکه توانگران خود کار نکنند و دارایی ناتوانان ‌را تصرف کنند. من با آن دو گناه مبارزه می‌کنم. "

"به احترام روح من که باقی و ناظر بر احوال شماست به آنچه دستور می‌دهم عمل کنید

هم اکنون در می‌یابم که جان از پیکرم می‌گسلد... اگر از میان شما کسی می‌خواهد دست مرا بگیرد یا به چشمانم بنگرد، تا هنوز جان دارم نزدیک شود و هنگامی‌که روی خود را پوشاندم، از شما خواستارم که پیکرم را کسی نبیند، حتی شما فرزندانم. پس از مرگ پیکرم را مومیایی نکنید و در طلا و زیورآلات و یا ‌امثال آن نپوشانید. زودتر آن‌را در آغوش خاک پاک‌ایران قرار دهید تا ذره ذره ‌های بدنم خاک‌ایران را تشکیل دهد. چه افتخاری برای انسان بالاتر از‌این که پیکرش در خاکی مانند‌ایران دفن شود.

مرگ کوروش: آلبرت شاندور گوید: "چگونگی سال‌های آخر سلطنت کوروش مشخص نیست و ما هرگز به طور دقیق نخواهیم دانست که آن پادشاه بزرگ هخامنشی چگونه و به چه شکلی از دنیا رفته است. مرگ او نیز همچون تولدش به تاریخ تعلق ندارد. "

سنخاریب پدربزرگ آشور بانیپال چنین فرمود که: "من برای نبرد تاج بر سر می‌گذارم، شادمانه سوار ارابه هولناک خود می‌شوم در حالی‌که شادمانه نابودگر دشمنان خود هستم و قلبم سوزان و تشنه انتقام است. کمان نیرومندی را که خدای آشور به من داده است در دست می‌گیرم و در میان انگشتانم گرز مرگ آفرین را می‌فشارم. علیه تمام سپاهیان رسوای شورشی دلیرانه و شکوهمندانه می‌جنگم. "

تاریخ افسانه نیست، داستان نیست، رویا هم نیست تاریخ حقایقی است که از نسل‌ها پیش از بزرگان، پادشاهان، حکومت‌ها، دولت‌ها و غیره... شکل گرفته است. و نسل به نسل و سینه به سینه تا به‌امروز ماندگار مانده‌اند.

آسایش و راحتی‌امروز حاصل رنج و زحمت دیروز است. "