بریده‌هایی از کتاب همه‌ی نام‌ها

زندگی‌ها مثل تابلوی نقاشی هستند، همیشه باید از دور به آن‌ها نگاه کرد؛ حتا اگر روزی برسد که بتوان آن‌ها را لمس کرد، بوییدشان یا طعم‌شان را چشید.

من حتا در زندگی با خودم هم دچار مشکل هستم. متداول‌ترین چیزی که در ازدواج می‌بینیم این است که مرد یا زن یا هر دوی آن‌ها سعی می‌کنند تا آن نفر سوم را که خودشان درست کرده‌اند، به هر طریقی، ازبین ببرند. آن نفر سوم هم سعی می‌کند مقاومت کند و زنده بماند.

بیش‌ترین چیزی که انسان را خسته می‌کند، مبارزه با خودش نیست؛ بلکه مبارزه با یک مسألهٔ انتزاعی است.

ذهن انسان در وقت‌های بسیاری تصمیم‌هایی می‌گیرد که دلیلی برای آن‌ها ندارد؛ شاید دلیل این امر این است که تصمیم‌ها آن‌قدر سریع از مسیرهای مربوط در مغز انسان می‌گذرند که حتا شناسایی این مسیرها برای انسان مقدور نیست؛ چه برسد به بازیابی آن‌ها.

همهٔ ما می‌دانیم که عمر افراد هرچه‌قدر هم طولانی باشد، در انتها چیزی جز مرگ در انتظار آن‌ها نیست.

مرگ چه به‌دلیل بی‌کفایتی ذاتی و چه به‌دلیل دورویی و تزویر حاصل از تجربه، قربانیان خود را براساس طول عمر انتخاب نمی‌کند.

همهٔ ما می‌دانیم که عمر افراد هرچه‌قدر هم طولانی باشد، در انتها چیزی جز مرگ در انتظار آن‌ها نیست.