بریده‌هایی از کتاب هنر نه گفتن

مادامی که درخواستی را با متانت، صداقت و احترام رد می‌کنید، مسئولیت عکس‌العمل طرف مقابل به عهدهٔ شما نیست.

توجه به خود، خودخواهی نیست. این کار ضروری است.

اگر زندگی‌تان را اولویت‌بندی نکنید، شخص دیگری این کار را می‌کند.

اگر شخصی پس از این که درخواستش را رد کردید، باز هم اصرار کرد، به خود یادآور شوید که اصرار این فرد ربطی به حق انتخاب‌های شما ندارد. خصلت بعضی از آدم‌ها این است که حرف‌شان را تحمیل کنند.

دوست داشته شدن آرزوی هر انسانی است.

جسارت یعنی ابراز دیدگاه و نظرات و عدم وجود این احساس که نیاز به تأیید یا تصدیق دیگران دارید.

اگر مدام به دیگران پاسخ مثبت دهید و اولویت‌های آن‌ها را به اولویت‌های خودتان ترجیح بدهید، زمان یا انرژی لازم را برای توجه به خود نخواهید داشت و به تدریج تندخو، بدبین و بیچاره خواهید شد.

تفاوت میان افراد موفق و افراد بسیار موفق این است که افراد بسیار موفق تقریباً به همه چیز "نه" می‌گویند.

اگر یاد بگیرید هدفمند و با متانت نه بگویید، قطعاً در نظر دوستان، اعضای خانواده و همکاران‌تان بهتر جلوه خواهید کرد. دیگر شما را به چشم یک پادری نگاه نمی‌کنند.

بزرگ‌ترین نبردهای روح ما سر و صدایی ندارند و فقط در گوشه‌ای از دل اتفاق می‌افتند. گاهی این نبرد چنان در سکوت رخ می‌دهد که دل از خونریزی این جنگ داخلی می‌میرد. و چهرهٔ فرد چنان مات و مبهوت به دنیای بیرون می‌نگرد که گویی اتفاقی رخ نداده است. بدون تردید، نه گفتن کار ساده‌ای نیست؛

اگر تسلیم وسوسه‌ها شوید، بردهٔ هوس‌های‌تان می‌شوید. و غالباً لذت کوتاه مدت را فدای رضایت بلندمدت می‌کنید.

فردی که تصویر ذهنی ضعیفی از خود دارد، تصور می‌کند دیگران از او مهم‌تر هستند. از این رو چنین شخصی اعتماد به نفس کافی ندارد تا به علایق خود توجه کند. و همین امر موجب می‌شود "نه گفتن" برایش دشوار باشد.

بزرگ‌ترین نبردهای روح ما سر و صدایی ندارند و فقط در گوشه‌ای از دل اتفاق می‌افتند. گاهی این نبرد چنان در سکوت رخ می‌دهد که دل از خونریزی این جنگ داخلی می‌میرد.

برای برخی دیگر هم کمک به دیگران راهی است برای جبران کمبودی که در خود دارند. سپاسگزاری و تشکری که دریافت می‌کنیم به ما اجازه می‌دهد نقصان‌های شخصیتی‌مان از یاد ببریم.

اگر تسلیم وسوسه‌ها شوید، بردهٔ هوس‌های‌تان می‌شوید. و غالباً لذت کوتاه مدت را فدای رضایت بلندمدت می‌کنید.

ما مدام در حال خواندن مطالب فیس بوک روی گوشی‌ها و تبلت‌های‌مان هستیم، پُست‌های دیگران را در مورد تجارب‌شان نگاه می‌کنیم و خودمان را سرزنش می‌کنیم که چرا پُستی نمی‌گذاریم. ما به همه چیز پاسخ مثبت می‌دهیم تا احساس نکنیم عقب مانده‌ایم. نتیجه این می‌شود که احساس عدم تمرکز، عصبانیت و بدبختی می‌کنیم، حتی وقتی می‌کوشیم هیچ فرصتی را از دست ندهیم. چرا؟ چون خودمان را لای منگنه می‌گذاریم تا کارهایی را دنبال کنیم که برای‌مان پیامدی ندارند.

هنگامی که به شما می‌گویم نیازهای‌تان را به نیازهای دیگران ارجح بدانید، منظورم این نیست که نیازهای دیگران را نادیده بگیرید. به هیچ‌وجه! شما همچنان می‌توانید برای دوستان، اعضای خانواده، همکاران و حتی افراد غریبه کاری بکنید و هرگاه نیاز دارند، کمک‌شان کنید. مهم این است که در این روند از اولویت‌های‌تان دست نکشید. علاوه بر این، اگر ابتدا به خودتان توجه نکنید، در بلندمدت چه فایده‌ای برای دیگران خواهید داشت؟

اگر زندگی‌تان را اولویت‌بندی نکنید، شخص دیگری این کار را می‌کند.

بسیاری از آدم‌ها فکر می‌کنند "جسارت" خصیصه‌ای است که با آن به دنیا می‌آییم. اما اشتباه است. جسارت اکتسابی است.

"نه" گفتن صریح و بی‌پرده نشان دهندهٔ احترام است. در ضمن مانع می‌شود که آن درخواست همانند ابری تیره و شوم مدام بالای سرتان باشد.