بریده‌هایی از کتاب این عاشقانه‌های کوچک یک روز بزرگ می‌شوند

پیراهنم فقط با معجزه‌ی انگشتان تو دهان باز می‌کند

قطارها مسافر می‌برند کلاغ‌ها خبر تو با قطارها رفتی لعنت به همه‌ی کلاغ‌ها

برای یک‌بار هم که شده از ته قلبت بگو دوستت دارم تفنگی که دقیق نشانه نرود می‌تواند عمری یک نفر را عذاب دهد

حیاط پرشده از عطر میوه‌ها پیراهنت روی‌بندرخت چکه می‌کند؟

حرف‌هایت شیرینند آن‌قدر که مورچه‌ها راه خانه‌ی ما را پیداکرده‌اند!

تو تابلویی زینتی بودی من روزنامه‌ای که دور آن پیچید و زمانه دست‌های مردی ثروتمند!

عجیب نیست درآمدن خرگوش یاکبوتر ازکلاه یک شعبده‌باز وقتی تو ازلای موهایت بهاررا بیرون می‌آوری

به تو نزدیکم چون تنی برهنه به چاقو چون درختی دست‌نخورده به یادگاری قلبی در من است که فقط تو آن را می‌بینی

بیاو به چنارهای پارک رحم کن بیچاره‌ها میوه که نمی‌دهند حداقل قرارهایمان را ازپایشان برندار

خورشید روسری‌اش را پهن کرده روی میز گنجشک‌ها سروصدایی به پا کرده‌اند که نپرس مانده‌ام چایی اول صبحم را با شکرخنده‌ات بخورم خنده لبت!