بریده‌هایی از کتاب این عاشقانه‌های کوچک یک روز بزرگ می‌شوند

رد لب‌هایت روی گونه‌ام این قشنگ‌ترین خال‌کوبی دنیاست

روسری‌ات را سرت کن! این مرد به‌اندازه‌ی کافی پریشان هست

چای را که آوردی خودت هم بنشین! من چای قندپهلو دوست دارم

نقشه جغرافیا را قبول ندارم! هر جا که تو رفته‌ای دورترین نقطه‌ی دنیاست

باد موهایت را تکان می‌دهد باد چقدر ازانگشتان من خوشبخت‌تراست

هر بار می‌پرسی: چقدر دوستم داری؟ با یک بوسه جوابت را می‌دهم من از همان بچگی عادت داشتم با کوتاه‌ترین راه‌حل به درست‌ترین جواب برسم

خدا تو را آفرید تا عاشقت شوم

تو نذری بیاور من در را باز می‌کنم تولبخندبزن من من م م ن... بشقاب شکست!

هنوز وسط کوچه خم می‌شوم باز بودن بند کفش‌هایم را بهانه می‌کنم تا تو با چادر گل‌دارت بیایی و رد شوی... هنوز بند کفش‌هایم را پروانه‌ای می‌بندم!

زمستان گرم‌ترین فصل سال است وقتی درخت‌ها لباس‌هایشان را درمی‌آورند و تو برای اولین بار دستم را می‌گیری