بریده‌هایی از کتاب خطاب به عشق

قولت را فراموش نکن، عزیزم؛ چون من به آن زنده‌ام.

اما دست‌کم اگر ترکم کردی فراموشم نکن.

اما دست‌کم اگر ترکم کردی فراموشم نکن.

می‌دانم که هر چقدر هم گذرا باشد هر چقدر هم مخاطره‌آمیز یا شکننده، خوشبختی برای ما دوتا مهیاست اگر دستمان را سمتش دراز کنیم. حتماً اما باید دستمان را دراز کنیم.

من خسته‌ام، به تو احتیاج دارم. اما با اینکه قبول دارم که نمی‌توانیم به همدیگر از این حرف‌ها بزنیم؛ باید کنار من می‌بودی. شب بخیر عزیزم. زیاد بخواب. خیلی زیاد به من فکر کن. تا فردا می‌بوسمت.

بیشتر از هر چیز دلم می‌خواست می‌توانستم تمام روحم را در چشمانم بگذارم و تا ابد، تا هنگام مرگم، به تو نگاه کنم.

بیشتر از هر چیز دلم می‌خواست می‌توانستم تمام روحم را در چشمانم بگذارم و تا ابد، تا هنگام مرگم، به تو نگاه کنم.

این فکر آزارم می‌دهد که همان‌طور که لاعلاج به دنیا آمده‌ام، ناتمام از دنیا بروم. کامو به او پاسخ می‌دهد: به‌جز ناتمام، باید در ابهام وجود خویش مُرد، از هم گسیخته

امروز من سهم خوشبختی‌ام را گرفتم! (عبارتی وحشتناک اما درست). من نامه‌ای دریافت کردم که در آن جوابم را داده بودی.

من به تو نیاز دارم تا بیشتر خودم باشم

شاید آدم برای اینکه خودش باشد به بودن کسی نیاز دارد

من با تو سرچشمه‌ای از زندگی را بازیافته‌ام که گمش کرده بودم.

تو بی آنکه بدانی مرا یاری می‌دهی

بیشتر از هر چیز دلم می‌خواست می‌توانستم تمام روحم را در چشمانم بگذارم و تا ابد، تا هنگام مرگم، به تو نگاه کنم.

دلم می‌خواست زبانی بلد بودم که قبلاً استفاده نشده بود تا برای صحبت کردن با تو به کار برم!

این چه تقدیر نفرت‌انگیزی است که میان دو نفر که این‌چنین همدیگر را دوست دارند و این‌قدر به هم نزدیکند، این فاصلۀ بی‌انتها را گذاشته که هرگز نمی‌توان مطمئن بود که پر می‌شود؟ چرا حق ندارم بدانم که آیا محبت عظیمی که قلبم را امشب آ‌کنده است می‌تواند همین امشب به تو سرایت کند، در بر بگیردت و باعث تسلایت شود تا خوابی به‌خوبی و آرامی و شیرینی خواب مرگ یک قدیس داشته باشی؟ چرا اجازه می‌دهیم همیشه بی‌صدا فریاد بزنیم و در تاریکی ایما و اشاره کنیم؟ چرا؟

به‌طرز وحشتناکی ترسیدم. سعی می‌کنم مبارزه کنم، با خودم می‌جنگم، انگار که در قفسی گرفتار شده بودم. در وجودم حسی هست که سر به طغیان برداشته، که تسلیم شدن را نمی‌خواهد و نمی‌پذیرد.

بیش از هر چیز منتظر نامه‌های توام

بگو چه می‌کنی، به چه فکر می‌کنی، من به دانستن همه چیز نیاز دارم.

مراقب خودت باش، مراقب ما باش.