بریده‌هایی از کتاب هیجانات چگونه ساخته می‌شوند؟

نظریهٔ ساخت هیجان عناصر تمام سه عامل سنت علمی ساخت را شامل می‌شود. عناصر ساخت اجتماعی که به اهمیت فرهنگ و مفاهیم اذعان می‌کند و ساخت روان‌شناختی که تصور می‌کند هیجانات توسط دستگاه‌های هسته‌ای در مغز و بدن ایجاد می‌شوند و ساخت عصبی که ایده‌ای را اتخاذ می‌کند که می‌گوید تجربه در مغز سیم‌کشی می‌شود.

انسانیت به لطف مدارهای هیجانی اسطوره‌ای عمیق در بخش‌های حیوانی مغز بسیار پیشرفتهٔ ما نهفته نشده است بلکه ما معماران تجربیات خودمان هستیم.

هیجانات ذاتی نیستند و اگر جهانی باشند، به دلیل وجود مفاهیم مشترک جهانی است و نه ذاتی بودن آن‌ها.

در واقع تنوع، امری عادی است (و نه یکنواختی)

انقلاب‌های علمی به صورت کشف ناگهانی ظاهر نمی‌شوند، بلکه از طریق پرسش‌هایی بهتر ظهور می‌کنند.

افراد هنگامی احساس افسردگی می‌کنند که در دست‌یابی به ایده‌آل‌های خود شکست می‌خورند، اما هنگامی‌که از استانداردهایی که توسط دیگران تعریف می‌شود پایین‌تر باشند، احساس اضطراب می‌کنند.

هیجانات همان‌گونه واقعی هستند که پول واقعی است یعنی، به دشواری می‌توان گفت که توهم‌اند، بلکه محصول یک توافق انسانی هستند.

بدون قوهٔ خردورزی، شما صرفاً یک جانور هیجانی هستید.

اعتقاد به دیدگاه کلاسیک حتی می‌تواند موجب آغاز جنگ شود. جنگ خلیج فارس در عراق تا حدودی به این دلیل به راه افتاد که برادر ناتنی صدام حسین تصور می‌کرد که توانسته است هیجانات نهفتهٔ مذاکره‌کنندگان آمریکایی را تشخیص دهد و صدام را آگاه کرد که ایالات متحده برای حمله به او جدی نیست. جنگ بعدی باعث مرگ ۱۷۵ هزار عراقی و صدها نیروی ائتلافی شد.

عاطفه به حس درونی وابسته است. این بدان معنی است که حتی زمانی که کاملاً بی‌حرکت و یا خواب هستید عاطفه یک جریان ثابت در طول زندگی شماست. این نوع عواطف در واکنش به رویدادهایی که به عنوان احساس تجربه می‌کنید، روشن و خاموش نمی‌شوند. از این نظر، آنان مانند روشنایی و صدای بلند، یک جنبهٔ اساسی از آگاهی به شمار می‌روند. زمانی که مغز شما طول موج‌های نوری را که از اشیاء منعکس شده نشان می‌دهد، شما روشنایی و تاریکی را تجربه می‌کنید. هنگامی‌که مغز شما تغییرات فشار هوا را نشان می‌دهد، شما صدای بلند و صدای آرام را تجربه می‌کنید و هنگامی‌که مغز شما تغییرات درون‌حسی را نشان می‌دهد، شما حالت خوش‌آیند و ناخوش‌آیند، آرامش و ناآرامی را تجربه می‌کنید. عاطفه، روشنایی و صدای بلند همگی از تولد تا مرگ، شما را همراهی می‌کنند.

نظریهٔ ایجاد هیجانات و دیدگاه کلاسیک به هیجانات، ماجراهای گوناگونی را در بارهٔ چگونگی تجربهٔ دنیای ما بیان می‌کنند. دیدگاه کلاسیک شهودی است ـ وقایع در جهان موجب واکنش‌های هیجانی در درون ما می‌شوند. این است داستان ویژگی‌های خصایص آشنایی مانند افکار و هیجانات که در مناطق مغزی مجزا زندگی می‌کنند. اما، نظریهٔ ساخت هیجان، داستان را به‌گونه‌ای ارائه می‌دهد که با زندگی روزمرهٔ شما منطبق نمی‌شود. مغز شما به طور نامعلومی موجب ایجاد همهٔ چیزهایی که تجربه می‌کنید از جمله هیجانات شما می‌شود و داستان ویژگی‌های خصایص ناآشنایی مانند شبیه‌سازی و مفاهیم و هم‌ترازی را بیان می‌کند که در یک لحظه در سراسر مغز اتفاق می‌افتند.

برای یک هیجان خاص، یک اثر انگشت پایدار وجود ندارد!

نتیجه‌گیری نهایی من این بود که این چهار فرا تحلیل که صدها آزمایش را خلاصه می‌کنند، هیچ اثر انگشت خاصی در دستگاه اعصاب خودمختار برای هیجانات گوناگون نشان نمی‌دهند. بنابراین، آیا معنی این سخن این نیست که هیجانات توهم‌اند یا واکنش‌های بدن به صورت تصادفی رخ می‌دهند؟ این بدان معنی است که در موارد گوناگون، در زمینه‌های گوناگون، در مطالعات گوناگون، در درون یک فرد مشخص و در میان افراد گوناگون، یک دستهٔ هیجانی مشابه، واکنش‌های بدنی گوناگونی را دربر می‌گیرد. در واقع تنوع، امری عادی است (و نه یکنواختی).