بریده‌هایی از کتاب لیلی و مجنون

هم تو به عنایت الهی آنجا قدمم رسان که خواهی

از ظلمت خود رهائیم ده با نور خود آشنائیم ده

مائیم و نوای بی‌نوائی بسم‌الله اگر حریف مائی

از چشمه عشق ده مرا نور واین سرمه مکن ز چشم من دور گرچه ز شراب عشق مستم عاشق‌تر ازین کنم که هستم گویند که خو ز عشق واکن لیلی‌طلبی ز دل رها کن یارب تو مرا به روی لیلی هر لحظه بده زیاده میلی

از قسمت بندگی و شاهی دولت تو دهی بهر که خواهی

روزی به مبارکی و شادی بودم به نشاط کیقبادی ابروی هلالیم گشاده دیوان نظامیم نهاده آیینه بخت پیش رویم اقبال به شانه کرده مویم

تا مهر محمدی ندارد ای شاه مقربان درگاه بزم تو ورای هفت خرگاه صاحب طرف ولایت جود مقصود جهان جهان مقصود سر جوش خلاصه معانی سرچشمه آب زندگانی خاک تو ادیم روی آدم روی تو چراغ چشم عالم دوران که فرس نهاده تست

ضایع مکن از من آنچه مانی وآندم که مرا به من دهی باز یک سایه ز لطف بر من انداز آن سایه نه کز چراغ دور است آن سایه که آن چراغ نوراست تا با تو چو سایه نور گردم چون نور ز سایه دور گردم

تا چند مرا ز بیم و امید پروانه دهی به ماه و خورشید

گر صد لغت از زبان گشاید در هر لغتی ترا ستاید