بریده‌هایی از کتاب پرورش زنبور عسل

ملکه ابتدا سرش را داخل حجره کرده، آن را امتحان می‌کند و اگر سلول را خالی و آماده و مناسب تخم‌گذاری یافت، سرش را از سلول بیرون می‌آورد و کمی جلو می‌رود و سپس بدنش را کج کرده، شکمش را داخل حجره می‌کند و بسته به نوع حجره، یک تخم بارورشده یا نشده در آن می‌گذارد و این کار را مرتباً ادامه می‌دهد. تخم‌گذاری در هر حجره، بیشتر از چند ثانیه طول نمی‌کشد

در فاصلهٔ روزهای ششم تا چهاردهم تولد، بین ساعت ۱۰-۲ بعدازظهر یک روز آفتابی و بدون باد، ملکه به تنهایی از کندو خارج و احتمالاً مسافت قابل ملاحظه‌ای، دور می‌شود. این پرواز را پرواز عروسی می‌نامند. ملکه با پخش مادهٔ جذب‌کنندهٔ نرها (فرمون)، آن‌ها را به سوی خود جذب می‌کند. قوی‌ترین نرها به ترتیب با ملکه جفت‌گیری می‌کنند. این جفت‌گیری در ارتفاع ۱۰-۱۵ متری صورت‌می‌گیرد

ملکهٔ بارور، همیشه روی شان‌ها راه می‌رود و تمایل به پرواز ندارد.

شکم ملکهٔ باکره، بسیار کوچک و فاصلهٔ بندهای آن کم است. به همین‌دلیل، پیداکردن ملکهٔ باکره برای زنبوردار، مشکل است، زیرا حلقهٔ زنبورهای ملازم، در اطراف او دیده‌نمی‌شود و حرکاتش تند است و خیلی زود می‌ترسد و در میان زنبورهای کارگر مخفی‌می‌شود.

هنگامی‌که ملکهٔ جوان متولد می‌شود، برای مدتی هیچ‌گونه توجهی به او نشده، عملاً از طرف زنبورهای کارگر نادیده‌گرفته‌می‌شود، ولی به زودی کارگرها به سمت او جلب می‌شوند و او را تغذیه‌می‌کنند، ولی هیچ‌گاه تعداد زنبورهای ملازم که گاهی اطراف ملکهٔ باکره دیده‌می‌شود، به تعداد ملازمان ملکهٔ تخم‌گذار نمی‌رسد.

نخستین ملکهٔ باکره، پس از تولد، در کندو شروع به گردش می‌کند و همهٔ ملکه‌های موجود در سلول‌های ملکه را نیش می‌زند و از بین می‌برد. سپس کارگرها، سلول‌های ملکه را خراب، و ملکه‌های مرده را از کندو خارج‌می‌کنند. چنانچه دو یا چند ملکه با هم متولد شده‌باشند، هنگامی‌که به هم برسند، با یکدیگر می‌جنگند تا یکی از آن‌ها کشته شود. در هر صورت، پس از شروع تخم‌ریزی، هرگز در یک کندو، بیش از یک ملکه وجود ندارد.

در حالت طبیعی ملکهٔ زنبور عسل به‌طور مرتب در داخل کندو ماده‌ای از خود ترشح و در داخل کندو پخش‌می‌کند که مانع تکامل تخمدان‌های زنبورهای کارگر و پیدایش کارگر تخم‌گذار در کندو می‌شود و از پرورش بی‌برنامهٔ ملکه جلوگیری‌می‌کند، ولی زمانی که پرورش ملکه در کندو به هریک از علل ذکرشده شروع می‌شود، پخش این ماده در داخل کندو به حداقل خود می‌رسد، حتی اگر ملکه در کندو موجود باشد.

دوران لاروی ملکه، پنج روز طول می‌کشد و در این مدت، به‌طور مرتب، با ژلهٔ رویال (شاه‌انگبین) تغذیه‌می‌شود.

مراحل رشد ملکه، شبیه مراحل رشد زنبور کارگر است. اما بسیار کامل‌تر و با سرعت بسیار بیشتر.

ملکه، تخم‌هایی را که باید کارگرها از آن ملکه پرورش‌دهند، در حجره‌های ویژه‌ای می‌گذارد که از حجرهٔ کارگر و نر، بزرگ‌تر و وسیع‌تر است و اصطلاحاً به نام سلول ملکه یا شاخون نامیده‌می‌شود. همچنین اگر زمانی سلول لارو کارگر، برای تبدیل به سلول ملکه انتخاب‌شود، سلول‌های مجاور آن سلول، به دست زنبورها خراب، و سلول کارگر انتخاب‌شده، بزرگ‌تر و تبدیل به سلول ملکه می‌شود