بریده‌هایی از کتاب آرمان شهری برای واقع‌گراها و چگونه به آن برسیم

ر اساس نظر یکی از بزرگ‌ترین نویسنده‌های قرن بیستم، «این پستیِ به‌خصوص فقر است که در ابتدا آن را حس می‌کنید». چون جرج اورول خودش فقر را از نزدیک تجربه کرده بود، از این موضوع خبر داشت. او در کتاب شرح‌حال خود «آس‌وپاس‌ها در پاریس و لندن» (۱۹۳۳) می‌نویسد: «فکر می‌کنید خیلی ساده است؛ اما بسیار هم پیچیدگی دارد. بدانید که خیلی وحشتناک و هیجان‌انگیز است؛ اما خیلی هم زشت و کسل‌کننده است.» اورول به خاطر می‌آورد که کل روزش را روی تخت می‌خوابید، زیرا هیچ کار ارزشمندی نداشت که بخواهد به خاطر آن بلند شود. او می‌گوید معمای فقر در این است که «آینده را به فنا می‌دهد». تنها چیزی که باقی می‌ماند، بقا در شرایط کنونی است. او همچنین از اینکه «با کاهش درآمد شما از یک سطح معین، مردم حق موعظه و نصیحت کردن‌تان را به خود می‌دهند» تعجب می‌کند.

مرزها بزرگ‌ترین و تنها دلیل تبعیض در کل تاریخ بشریت‌اند. شکاف‌های نابرابری میان افرادی که در یک کشور زندگی می‌کنند، در قیاس با نابرابری موجود میان ساکنین کشورهای مختلف دنیا هیچ است.

حتی برخی از دانشمندان ادعا کرده‌اند، اولین فردی که می‌تواند تولد ۱۰۰۰ سالگی‌اش را جشن بگیرد، متولد شده است.

«آینده هم‌اکنون در میانمان قرار دارد فقط به‌صورت یکنواخت و مساوی توزیع نشده است.» ویلیام گیبسون (۱۹۴۸)