بریده‌هایی از کتاب غلبه بر پشت گوش اندازی

رنج‌های کوتاه‌مدت (حال) را به خاطر گنج‌های درازمدت (آینده) تحمل کنید.

آدم‌ها هنگامی پشت‌گوش‌اندازی می‌کنند که به طور معمول به مزایای کوتاه‌مدت طفره رفتن از انجام کاری که به نفع آنهاست بیشتر اهمیت می‌دهند تا به مزایای درازمدت انجام کار مورد نظر.

وقتی به وظیفه‌ای فکر می‌کنید که نمی‌توانید به خوبی از عهدهٔ آن برآیید، تصمیم می‌گیرید آن‌کار، یا حتی فکر کردن دربارهٔ آن را هم شروع نکنید. در چنین شرایطی، علت پشت‌گوش‌اندازی شما این است که اعتقاد دارید باید آن‌کار را خیلی خوب انجام دهید و اگر موفق نشوید، بی‌کفایتی‌تان را ثابت کرده‌اید. باور تحقیرگرِ «من بی‌عرضه‌ام» ناشی از این توقع شماست که مصرانه می‌خواهید کاری را به خوبی انجام دهید که فکر می‌کنید از عهده‌تان خارج است. از این رو ترجیح می‌دهید به جای اینکه فکر کنید آدم بی‌کفایت و شکست‌خورده‌ای هستید، از کار طفره بروید.

وقتی کاری را شروع می‌کنید، بیاموزید روی کاری که انجام می‌دهید، تمرکز کنید. نه روی اینکه چگونه آن‌کار را انجام می‌دهید.

ارزش شما از روی عملکردتان تعیین نمی‌شود. بنابراین، اگر در انجام کاری که در دست دارید ضعیف عمل کردید یا شکست خوردید، به خودتان یادآوری کنید بدشانسی آوردید که این‌طور شد.

بهتر است با انجام تکلیف، تنها ریسک شکست را به جان بخرید، تا اینکه با انجام ندادن آن، شکست قطعی خود را تضمین کنید

وقتی مرتکب اشتباهی می‌شوید، بسیار مهم است که مسئولیت اعمال خود را بپذیرید، اما خود را به خاطر آنها سرزنش نکنید

باورهای فاجعه‌انگار معمولاً در قالب چنین جمله‌هایی بیان می‌شوند: «خیلی بد است که...»، «این وحشتناک است که...» یا «دیگر از این بدتر نمی‌شود که...» ویژگی بارز باور فاجعه‌انگار این است که در زمانی که به آن پایبند هستید، واقعاً اعتقاد دارید که بدتر از این غیرممکن است.

مادامی که سرسختانه بر لزوم شرایط خاصی پافشاری می‌کنیم، در صورت فراهم نبودن آن، دست به کار نمی‌شویم. حتی وجود شرایط مورد نظرمان هم را از خطر پشت‌گوش‌اندازی مصون نگاه نمی‌دارد. چه بسا که خیلی زود شرایطی که به نظر ما لازمهٔ انجام کار است، تغییر کند. به این دلیل است که دکتر آلبرت‌الیس خواسته‌های انعطاف‌ناپذیر را هستهٔ اصلی پشت‌گوش‌اندازی به حساب می‌آورد.

تعداد کسانی که برای انجام کارهای لازم تلاش می‌کنند و پاداش زحمات خود را می‌گیرند، بسیار زیاد است. آیا شما باید با آنها تفاوت داشته باشید؟ پاسخ ساده و روشن است؛ نه، نباید!