بریده‌هایی از کتاب غرور و تعصب

آقای دارسی بین تحسین درخشندگی که این جنب و جوش به چهره الیزابت داده بود و قضاوت این‌که آیا آمدن او به تنهایی درست بوده، تردید داشت

مری گفت: "‌من حس خیرخواهی تو را تحسین می‌کنم. اما برانگیخته شدن احساسات باید دلیلی داشته باشد و به عقیده من تلاش همیشه باید با نیاز متناسب باشد."

دارایی به پسر تعلق می‌گرفت و دخترهای بنت از این ارث محروم بودند،

"‌چه تفریح جذّابی برای جوانان است آقای دارسی! هیچ چیز مثل رقص نیست و به نظر من رقص، یکی از اولین آداب جوامع فرهیخته است."

حالت زیبای چشم‌های سیاهش، هوشی فوق‌العاده نمایان بود.

"‌الیزا، فراموش نکن که بینگلی آن‌قدر که تو خلق و خوی جین را می‌شناسی، خواهرت را نمی‌شناسد." "‌اما اگر زنی به مردی علاقه‌مند باشد و سعی نکند علاقه‌اش را پنهان کند، طرف مقابلش متوجه آن علاقه می‌شود."

اما تعداد کمی از ما شجاعت کافی به خرج می‌دهیم که واقعاً بدون هیچ دلگرمی عاشق شویم.

تقریباً در هر دلبستگی، قدردانی یا خودبینی وجود دارد و نباید هر یک را به حال خود رها کرد.

"‌به نظر من، غرور یک ضعف عمومی است و با توجه به مطالبی که خواند‌ه‌ام، معتقدم که این یک ویژگی کاملاً متداول است و طبیعت انسانی خیلی به آن تمایل دارد و تعداد کمی از ما، به خاطر وجود این ویژگی یا هر ویژگی دیگری که ممکن است به طور واقعی یا فرضی در ما باشد، تمایلی نداریم که از خود راضی و مغرور باشیم. البته، تکبّر و غرور کاملاً با هم فرق دارند، هر چند این واژه‌ها هم معنا به کار می‌روند. شخصی ممکن است بدون داشتن تکبّر، مغرور باشد و غرور، برداشت ما از خودمان است و تکبّر، برداشتی است که دیگران در مورد ما دارند."‌

این‌که به جنبه خوب و یا حتی بهتر شخصیت آدم‌ها توجه داری، این ویژگی خاصّ توست که در مورد بدی آدم‌ها چیزی نمی‌گویی.