بریده‌هایی از کتاب مداد نجار

کسانی که یک دست‌شان قطع شده باقی ماندهٔ دستِ قطع شده را مثل مشت بلند می‌کنند.

کسانی که یک دست‌شان قطع شده باقی ماندهٔ دستِ قطع شده را مثل مشت بلند می‌کنند.

کسانی که یک دست‌شان قطع شده باقی ماندهٔ دستِ قطع شده را مثل مشت بلند می‌کنند.

همهٔ انسان‌ها از خودشون یه نخ دفع‌می‌کنن، مثل کرم‌های ابریشم. روی برگ‌های توت نشسته‌ایم و سر غذا باهم دعوا می‌کنیم، اما بعضی وقت‌ها این نخ‌ها از روی هم رد می‌شن، به‌هم گره می‌خورن، در هم بافته می‌شن و چیزی زیبا، پارچه‌ای خوش‌بافت و فراموش‌نشدنی خلق می‌کنن.

تنها چیزِ خوبِ مرز، محل‌های عبورِ مخفی‌ان. فاجعه است که یه خطِ فرضی، که شاه خرفتی قبلِ مرگش کشیده یا حاکمی تو یه بازی، مثلِ پوکر، از یه حاکمِ دیگه برده، این همه بدبختی به بار می‌آره.

مرزهای حقیقی مرزهایی هستند که فقرا رو از ثروتمندان جدا می‌کنن.