بریده‌هایی از کتاب دشمنی به نام خودپرستی

سخت است فروتن نباشی وقتی تنها، در نیمه‌های شب روی ساحل قدم بزنی، درحالی‌که تنها همراه تو اقیانوس بی‌کرانی باشد که با صدای مهیب به ساحلی که تو در آن قدم می‌زنی می‌کوبد.

۲۴۰۰ سال قبل، افلاطون از نوعی افراد یاد کرده که جرمشان «خوش بودن با افکارشان» است.

ظاهر همیشه گول‌زننده است

نانکه می‌دانند، حرف نمی‌زنند و آنانکه حرف می‌زنند، نمی‌دانند. لائو تزو

ر ژرف‌اندیشی شتاب مکن، ولی در اجرای تصمیمات خود درنگ ننما.»

خودپرستی نامبارک حالتیست کاندر او ایمان ما انکار ماست «مولانا»

هرکجا که باشید، مشغول هرکاری که باشید، بدترین دشمنتان همواره در درون شماست.

«بهترین گنجینه یک فرد، زبان صرفه‌جوی اوست.»

شرمن قانون خوبی داشت که سعی داشت آن را اجرا کند. «هرگز برای آنچه در اندیشه توست و آنچه انجام می‌دهی، تا لازم نباشد، دلیل نیاور. شاید بعد از مدتی، دلیل مناسب‌تری به ذهنت خطور کند.»

به قول سنکا، کلمه یونانی یوثیمیا کلمه‌ایست که اغلب باید به خاطر داشته باشیم: و آن درک مسیری است که در آن قرار داریم، و این‌که چگونه در آن مسیر، بدون سردرگمی و انحراف، از طرف تمامی آن‌هایی که در مسیر می‌گذرند، ثابت قدم ادامه دهیم. به عبارت دیگر، منظور شکست دادن طرف مقابل نیست. منظور این نیست که از دیگران بیشتر داشته باشیم. هدف این است که خود خودمان باشیم و تا آنجا که ممکن است، بدون تسلیم شدن دربرابر همه چیزهایی که سعی در انحراف ما از مسیر اصلی دارند، در مسیری که برگزیده‌ایم خوب عمل کنیم. خوب باشیم و خوب بمانیم؛ یعنی به سمت آنجایی حرکت کنیم که قرار است برویم؛ یعنی به سرانجام رسانیدن حداکثری آنچه قادر به انجام دادن آن هستیم، در آنچه انتخاب کرده‌ایم. فقط همین. نه بیشتر نه کمتر. (راستی، یوثیمیا به انگلیسی یعنی «آرامش خاطر».)