بریده‌هایی از کتاب سوراخ دعا را گم کردن؛ چرا هر چیزی که درباره‌ی موفقیت می‌دانیم عمدتاً اشتباه است

ریچارد ویسمن در کتاب «اصل انگار»، تحقیقات زیادی را شرح می‌دهد که نشان می‌دهند لبخندزدن هنگامی که غمگین هستید، می‌تواند باعث خوشحالی شما شود و حرکت‌کردن به‌گونه‌ای که انگار قدرتمند هستید، باعث می‌شود که در برابر درد مقاومت بیشتری داشته باشید. مطالعات دیگر نشان می‌دهند که احساس کنترل بر اوضاع، حتی اگر اوضاع را تحت کنترل نداشته نباشید، باعث کاهش استرس می‌شود. بنابراین، مهم برداشتی است که می‌شود.

مهم‌ترین چیزی که باعث می‌شود مردم بخواهند دوستی طولانی‌مدتی با شما داشته باشند چیست؟ چیز کوچکی به نام قدردانی.

گوش دادن فعالانه به این معنی است که گوش می‌دهید و اجازه می‌دهید بدانند که گوش می‌دهید. اظهار نظر نکنید.

کارآفرینانی که مربی دارند هفت برابر پول بیشتری کسب می‌کنند و کسب‌وکارشان سه و نیم برابر رشد بیشتر را تجربه می‌کند.

افرادی که آشنایان غیر صمیمی «یا پیوندهای ضعیف» بیشتری دور و برشان دارند، به روزتر هستند و متوجه فرصت‌های در حال ظهور می‌شوند.

گفتگوی مثبت با خود و خوش‌بینی، قطعا می‌توانند به ما کمک کنند که ترک نکنیم، اما به تنهایی تضمین نمی‌کنند که به اهدافمان خواهیم رسید. رویاپردازی ذاتا بد نیست، اما این تنها اولین گام است. بعد از آن نوبت مواجهه با ضدحالی به نام «واقعیت» و موانع همیشه حاضر آن می‌باشد.

خیالبافی کردن، پاداش انجام کار را قبل از انجام آن به ما می‌دهد و انرژی‌ای را که برای تحقق آن لازم است می‌گیرد. آرزوهای بیشتر در زمان حال به معنای دست‌یابی کمتر در آینده است.

افراد خوش‌شانس فرصت‌ها را به حداکثر می‌رسانند. مطالعه نشان داد که آنها نسبت به تجربیات جدید پذیراتر هستند، برون‌گراتر هستند و کمتر دچار اختلال عصبی می‌شوند. آنها به ظنشان گوش می‌دهند. مهم‌تر از همه، ویسمن می‌گوید، مردم خوش‌شانس فقط همه چیز را امتحان می‌کنند.

همه چیزهایی که در زندگی انجام می‌دهیم، بده بستان است. انتخاب یک چیز برای انجام دادن، به معنی انجام ندادن کار دیگر است.

تحقیقات نشان می‌دهد که احساسِ داشتنِ کنترل، استرس را از بین می‌برد. حتی زمانی که فقط احساس می‌کنید کنترل دارید، استرس کاهش می‌یابد.

ما با درگیر شدن در ارزیابی مجدد شناختی و گفتن داستان‌های متفاوت به خودمان دربارهٔ آنچه اتفاق می‌افتد، می‌توانیم کل پارادایم اراده را عوض کنیم.

پند اخلاقی داستان سروانتس این است «اگر می‌خواهید یک شوالیه باشید، مثل یک شوالیه عمل کنید.»

موفقیت از بی‌تفاوتی در برابر اتفاقات بد و غیر قابل تغییر دانستن آنها و بیان اینکه از قبل «مقدر شده بودند» ناشی نمی‌شود؛ موفقیت نتیجه جستجوی خوبی‌ها و نوشتن آینده خودمان است. یعنی تقدیر کمتر، سرنوشت بیشتر.

کار معنادار اولین چیزی است که مردم از شغلشان می‌خواهند.

شلی تیلور می‌گوید: «یک ذهن سالم به خودش دروغ‌های چاپلوسانه و دلپذیری می‌گوید.» بدبین‌ها، دقیق‌تر و واقع‌گرایانه‌تر بودند و در آخر کارشان به افسردگی کشید. حقیقت می‌تواند صدمه بزند.

وقتی سبک توضیحی خود را از بدبینانه به خوش‌بینانه تغییر می‌دهید، سبب می‌شود احساس بهتری پیدا کنید و سرسخت‌تر شوید.

در هر دقیقه در ذهنتان، بین سیصد تا هزار کلمه به خودتان می‌گویید. این کلمات می‌تواند مثبت باشد (می‌توانم آن را انجام دهم) یا منفی (خدای من، دیگر نمی‌توانم این را تحمل کنم). معلوم شده است که وقتی این کلمات مثبت هستند، تأثیر زیادی بر مقاومت ذهنی شما، و توانایی شما برای ادامه دادن دارند

بهترین راه برای مجازات گیرنده‌ها در محل کار، شایعات است. هشدار دادن به دیگران درباره گیرنده‌ها به شما احساس بهتری خواهد داد و می‌تواند به تادیب رفتار بد کمک کند.

اینکه نخستین فردی باشید که پیشنهاد کمک می‌کند، کلید ایجاد احساس عمل متقابل است، که یکی از سنگ بناهای متقاعد کردن و خودشیرینی است.

«هنگامی که کاری را انتخاب می‌کنید، نگاه دقیقی به افرادی که می‌خواهید با آنها کار کنید بیندازید، زیرا این احتمال وجود دارد که شبیه به آنها شوید؛ آنها شبیه شما نخواهند شد. شما نمی‌توانید آنها را تغییر دهید اگر با آنچه هستید همخوانی نداشته باشند، نتیجه‌ای نخواهید گرفت.»