بریده‌هایی از کتاب رهبری

برخی افراد می‌ترسند در مصاحبه سؤالی بپرسند، ولی این کار اشتباه است. مصاحبه جاده‌ا‌ی یک‌طرفه نیست. شما باید بدانید کارفرما می‌تواند چه چیزهایی را در اختیارتان بگذارد. معمولاً با گوش‌کردن به سؤالات افراد، می‌توانم تخمین خوبی در مورد آن‌ها بزنم. سؤال نشان‌دهنده‌ی طرز فکر فرد است؛ میزان تجربه و بلوغ فرد را نشان می‌دهد.

شما به‌عنوان یک رهبر احتیاجی ندارید دوست‌تان داشته باشند البته بد نیست گاهی اوقات از شما بترسند ولی بیش‌تر ما ترجیح می‌دهیم مورد احترام باشیم. بین افراد مرزهایی طبیعی وجود دارد که اگر از آن‌ها بگذریم، زندگی برای خودمان سخت‌تر می‌شود.

خیلی‌ها از دانستن این نکته حیرت می‌کنند که علت بیش‌تر پیروزی‌ها این است که شخص تحت‌تأثیر قرار نگیرد و با انجام ریسک‌های بسیار قصد پیروزی بر ناممکن را نداشته باشد.

مدیران بی‌تجربه یا بدون اعتماد‌به‌نفس معمولاً هر لغزشی را توهینی بزرگ تلقی می‌کنند. در این‌صورت همه‌چیزِ خوب تا وقتی خوب پیش می‌رود که همه را حسابی تنبیه کرده‌ باشید و بنابراین دیگر گزینه‌ای برای‌تان باقی نخواهد ماند. به‌تدریج متوجه‌ی منطق پشت عبارتِ‌ «مجازات باید متناسب با جرم باشد» شدم و در نقش هیئت منصفه و قاضی مجازات‌های مختلفی آماده داشتم. یکی از مجازات‌های ساده ولی خیلی مؤثر سکوت بود که برای من کاربرد زیادی داشت.

انسان وقتی نقش مدیریتی دارد، باید همیشه حواس‌اش به چیزهای خاص باشد. این‌کار ممکن است زیر نظر گرفتن بازیکنی در زمان تمرین باشد تا از بهبود آسیب‌دیدگی او مطمئن شود، یا مشغول مطالعه روی نوجوان دوازده ساله‌ای در آکادمی نوجوانان باشد،

واقعیت این است که وقتی در رأس سازمانی قرار دارید، زندانی تقویم و نیازهای بی‌امان دیگران هستید. اصلاً اهمیتی ندارد که شما بیست‌وچهارساعت شبانه‌روز را به کار مشغولید، چون همیشه کارهایی هست که نیاز به توجه و رسیدگی شما دارد.

داشتن ارتباطی سالم و شفاف با بالادست خود بسیار حیاتی است.

تعجبی ندارد که بهترین بازیکنان و آن‌هایی که بیش‌ترین دوران اوج را دارند، کسانی هستند که می‌توانند از خود در مقابل خواسته‌های دیگران محافظت کنند. کریستیانو رونالدو یکی از همین موارد بود. او نه مشروب می‌خورد و نه سیگار می‌کشید. وقتی هم که به منچستریونایتد آمد، مادر و خواهرش با او زندگی می‌کردند. هرازگاهی هنوز هم می‌توان او را در یک تبلیغ تلویزیونی یا روی جلد مجله‌ای دید که مشغول گذراندن تعطیلات تابستانی در کلوبی مثلاً در لس‌آنجلس است. ولی باور نکنید؛ کریستیانو خوب می‌دانست چطور وقت خود را مدیریت کند.

بهترین معلم‌ها قهرمان‌های گمنام تمام جوامع هستند

اگر مجبور باشم بین بازیکنی که استعداد بالایی دارد اما اشتیاق و انگیزه‌اش زیاد نیست و بازیکن دیگری که خوب است اما اشتیاق و انگیزه‌ی بالایی دارد یکی را انتخاب کنم همیشه دومی را انتخاب می‌کنم.

وقتی شما یک‌قدم از همه‌چیز فاصله می‌گیرید، چیزهایی می‌بینید که غافل‌گیرتان می‌کند و عنصر غافل‌گیری بسیار مهم است.

امید به زندگی یک مگس از ثبات شغلی یک مربی لیگ برتری بیش‌تر است!

انگیزه ترکیبی از اشتیاق برای سخت‌کوشی، طاقت‌آوردن، قدرت عظیم تمرکز و عدم پذیرش شکست است.

وقتی به آبردین رفتم، که مکان ملایم‌تری نسبت به گلاسکو است، فهمیدم باید قدری از نظم و ترتیب گلاسکویی را به آن‌ها بیاموزم. هیچ‌کس را مستثنا نکردم. سخت‌گیر و مصر بودم و به‌نظرم همه از این رفتار من خوش‌شان نمی‌آمد اما با این روش از بازیکن‌ها مرد ساختم و پرونده‌شان را درخشان‌تر کردم. در آبردین از نظر خودم سه بازیکن دردسرساز داشتیم. آن‌ها تمرین را واقعاً جدی نمی‌گرفتند. مجبورشان کردم هر بعدازظهر دوباره کار کنند، آن‌ها را در ترکیب ذخیره‌ی تیم گذاشتم و شب‌های سه‌شنبه و چهارشنبه آن‌ها را برای بازی به جایی مثل پیترهد می‌فرستادم که از سرما یخ کنند، و در نهایت از شر هرسه‌تای‌شان خلاص شدم