بریده‌هایی از کتاب مغز در آتش

ارسطو می‌گوید: «هیچ مغز متفکر و بزرگی هرگز بدون مختصری دیوانگی وجود نداشته.»

«وقتی افراد در مورد رویدادی در گذشته فکر می‌کنند، می‌توانند در حافظهٔ خود اطلاعات تازه‌ای داخل کنند و خاطرهٔ جدیدی به‌وجود بیاورند.»

بعضی‌وقت‌ها احساس می‌کنید در حرفهٔ خود بهترین هستید و گاهی اطمینان دارید که نویسندهٔ مزدوری بیش نیستید و باید یک کار دفتری برای خودتان پیدا کنید

همیشه حسرت گذشته‌ها را می‌خوردم و شعرهایی را که در کلاس چهارم نوشته بودم، حتی یادداشت‌های روزانهٔ دوران تحصیل در دانشگاه را نگه داشته بودم.

وجود فراموشی هرگز به اثبات نرسیده است. فقط این را می‌دانیم که وقتی می‌خواهیم موضوعی را به یاد بیاوریم، به ذهن‌مان خطور نمی‌کند.

«وجود فراموشی هرگز ثابت نشده است. ما فقط می‌دانیم چیزهایی زمانی که می‌خواهیم آن‌ها را به خاطر بیاوریم، به ذهنمان نمی‌آیند.»

مردم هم‌چنان مدام از من می‌پرسیدند: «حالت چه‌طور است؟» حالم چه‌طور بود؟ حتی دیگر نمی‌دانستم «چه‌کسی» بودم.

حال آن‌که، شاید دکتر بیلی از جهات بسیاری، پزشک فوق‌العاده‌ای باشد ولی از طرفی نمونهٔ بارزی از خطاهای دنیای پزشکی است. از نظر او من تنها یک عدد بودم (و اگر بنا به گفتهٔ خودش در روز سی و پنج بیمار می‌دید، یکی از این ارقام بسیار گسترده، محسوب می‌شدم). او محصول فرعی سیستم ناقص و معیوبی است که متخصصان مغز و اعصاب را وادار می‌کند برای هر مریض فقط پنج دقیقه وقت صرف کنند تا جیب خود را پر کنند. این، سیستم بدی است. دکتر بیلی از این قاعده مستثنی نیست.

«وجود فراموشی هرگز ثابت نشده است. ما فقط می‌دانیم چیزهایی زمانی که می‌خواهیم آن‌ها را به خاطر بیاوریم، به ذهنمان نمی‌آیند.»

ذهن، مثل جریان الکتریسیتهٔ چراغ‌های درخت کریسمس است. زمانی که مغز درست کار می‌کند، همهٔ چراغ‌ها عالی می‌درخشند و امکان دارد حتی اگر یکی از لامپ‌ها بسوزد، بقیه روشن باقی بمانند. ولی گاهی آن یک لامپ سوخته می‌تواند باعث خاموشی همهٔ چراغ‌ها شود. و این پیامد به مکان قرار گرفتن لامپ سوخته در مدار الکتریکی بستگی دارد.