بریده‌هایی از کتاب در پیچ و تاب عمر رفته

سرشار خنده‌های توام، بیشتر بخند. تنها طنین سرودی در این صحاری خشک. آهنگ دلنواز طلوع دوباره‌ای ای یار نازنین بیشتر بمان.

جمعه آخر خرداد، روی سنگای سفید لبِ رود جای لبخندای تو، چِقَدَر خالی بود.

تو بزرگی،‌ مثل پهناوری دریایی تو لطیفی، ‌مثل سرسبزی جنگل‌هایی مثل آواز قناری‌هایی مثل پرواز کبوترهایی تو چه بی‌همتایی. ماهی گمشدۀ دریایم برگی از تودۀ جنگل‌هایم حزن پرواز قناری‌هایم حسرت اوج کبوترهایم من، چه تنهایم.

شب، در زمین روز، با خدعه و دروغ افتاده در شقاوت و بی‌رحمی و ستم. اینست روزگار! اینک، تانیزه‌های روشن خورشید، بیرون زند ز دور سرشار خنده‌های توام، بیشتر بخند. تنها طنین سرودی در این صحاری خشک. آهنگ دلنواز طلوع دوباره‌ای ای یار نازنین بیشتر بمان.

آهنگ دلنواز طلوع دوباره‌ای شب، در زمین روز، با خدعه و دروغ افتاده در شقاوت و بی‌رحمی و ستم. اینست روزگار! اینک، تانیزه‌های روشن خورشید، بیرون زند ز دور سرشار خنده‌های توام، بیشتر بخند. تنها طنین سرودی در این صحاری خشک. آهنگ دلنواز طلوع دوباره‌ای ای یار نازنین بیشتر بمان.